Dünyayı değiştirecek çocuklar evlilikleri değiştirmiyor mu sandınız. Bin bir hayal ile evlenip çocuk sahibi olmak istiyoruz (kadın ya da erkek olmak fark etmiyor bu istek için). Hemen kendimize uygun birini buluyoruz, evleniyoruz. Evlenirken aşktan ölenler de var mantık evliliği yapanlar da.

Evlendikten sonra her şey daha da güzel olsun bir de “bebişimiz” olsun deyip çocuk yapıyoruz. Hamilelikte fena değil bir heyecan bir heyecan… Doğum sonrası başlıyor problemler. Her zaman ortak noktada buluşulması gerekmediğine ama birbirine saygı duyulması gerektiğine inanan çiftlerimiz, bir bakmışsınız birbirine girmiş. Konu tabi ki çocuk!

Ebeveynlerden ikisi de en doğru bildiğini, çocuğu için en iyi olanı elbette yapmak istiyor bunda bir problem yok ancak kimin daha doğru olduğu konusunda sorun çıkıyor. İki farklı ailede büyümüş kadın ve erkeğin kolayca aynı noktada buluştuğu normalde de çok görülmüyor ki, konu çocuk olunca hemencecik olsun.

Anne başka bir şey istiyor baba başka bir şey. İkisi de sorumluluk sahibi iken çocuğun başına bir şey geldiğinde yanında kim var ise o sorunlu ilan ediliyor. Evde çatışma çıkıyor. Çocuk o an korktuğuna ya da düştüğüne mi ağlasın tartışan anne babaya mı?

Özellikle bana çocukla ilgili gelenlere bakıyorum; annenin izin verdiğine baba izin vermiyor, babanın tamam dediğine anne hayır diyor. Siz ebeveyn olarak istediğiniz kadar çatışın bu sizin sorununuz fakat bunu çocuklara yansıtıp çocukta otorite karmaşası yaşatmayın.

Tutarsız anne baba profili hem çocuğun durumu kullanmasına hem de iç çatışma yaşamasına sebep olur. İyi polis kötü polis oyunu çocukta işe yaramıyor. İki otoriteyi de bilmeli iki otoritenin de hayır dediğini kabullenmeli.

Diyelim ki çocuk arkadaşları ile sinemaya gitmek istiyor anneye sordu; “bu konuyu babanla ikimiz aramızda konuşalım soruna öyle cevap verelim”

Örneği çeşitlendirelim şimdi “ biz de senin eğlenmeni, arkadaşlarınla vakit geçirmeni isteriz ama bu konu hakkında düşünmeliyiz”

Eğer taraflardan biri izin vermiş ise ki olabiliyor. “Tamam baban izin verdi ise bana sadece haber vermen yeterli” deyip baba ile konuşmalısınız. Çocuğa benden izin almadın babanın izin vermesi yetmez gibi cümleler kullanmamalısınız.

Ve her ne olursa olsun ortak bir sorumluluğunuz var. Hanginizin daha iyi anne-baba olduğunu sorgulamak, kimin iyi olduğuna karar kılmak olmamalı ebeveynlik. Evlilik bir ekip işi, bir ortaklık. Kar da sizin zarar da. Çatışmak sadece zaman kaybı yaratmaz, başarıyı da düşürür. Bilginiz olsun…