Çocuğumu yanlızlaştırıyor olabilir miyim ?

🕯️Ebeveynlerin hepsi çocuklarının çevresinden haberdar olmaya oldukça önem verir elbette. Onun için steril bir ortam yaratmaya çalışır. Fakat bunun sınırı aşıldığında hoşlanmadığımız durumlarla karşılaşırız. Çocuğunun etrafındaki insanları sürekli yargılayan ve onlarla olan ilişkisini aşırılıkla kontrol etmeye çalışan ebeveyn, çocuğunu istemsizce yalnızlaştırdığını fark etmiyor. Komşu çocuğu şöyle, okuldaki arkadaşın böyle derken çocuk etrafındaki herkesten uzaklaşıyor, etrafında güvenebileceği ve iyi vakit geçirebileceği kimse olmadığı algısına kapılıyor. Zamanla içekapanan, yaşıtlarıyla bir araya gelmeyen, kendi başının çaresine bakmak zorunda bırakılan çocukta sağaltımın en sevdiğimiz kısmı olan sosyal destek eksikliğiyle depresyon, anksiyete, panik atak gibi semptomlar belirebiliyor. Çünkü karıştırıcı değişken yok, algısını genişletebileceği bir ortamı yok, yaşıtlarıyla kıyas yaparak yaşadıklarını normalleştirme yok. Etrafında dinleyecek kimsesi olmayan çocuk kendisini dinlemeye başlıyor. Ya hayatındaki olumsuzluklara ya da bedenindeki ufak değişimlere odaklanıyor. Bu da çocuğu bahsi geçen durumlarla karşı karşıya bırakıyor.