Selektif Mutizm (Seçici Konuşmazlık), çocuğun ailesi veya yakın ilişki içinde olduğu kişilerle normal bir şekilde konuşurken okul vb. çocuğa yabancı ve kaygı uyandırıcı gelen ortamlarda fısıldayarak konuşma ya da hiç konuşmama hali ile karakterizedir. Konuşabilme becerisi olmasına rağmen çocuk bu becerisini her yerde ve herkese sergileyemez.
Selektif Mutizmli çocuklar evde oldukça hareketli ve konuşkan olabilirken ev dışındaki ortamlarda tam tersi bir şekilde çekingen, utangaç bir görünüme sahip olup hiç konuşmayabilirler. Konuşmalarının beklendiği durumlarda kaygı, korku, donma, gerginlik gibi tepkiler gösterebilirler. İletişimi yazı yoluyla, işaretlerle ya da ebeveyni aracılığıyla sağladıkları görülebilir. Genellikle başlangıcı okul öncesi döneme denk gelen SM, çocuğun evden ilk defa ayrılıp yeni bir ortama dahil olduğu okula başlama süreci ile birlikte fark edilir hale gelir.
Oyun terapisi, ebeveyn danışmanlığı, öğretmen ile iş birliği ve ihtiyaç halinde psikiyatri desteği ile planlanan terapi süreci ile ilerleme kaydedilebilmektedir.
Psikolojik Danışman İpek DURUKAL BAYRAM
