Cinsellik ve bir insana karşı cinsel arzu duyma hissi, insanın en temel ihtiyacıdır ve olması gereken dürtülerden biridir. Kişinin cinsel arzusunun yoğunlaşarak artması, sürekli cinsellik hakkında düşünmesi, seks yapamadığı zaman kendini mutsuz hissetmesi cinsel doyumsuzluk olarak adlandırılır ve cinsel sağlık açısından önemli bir sorundur.

Her toplumun kendi normlarının öngördüğü şekilde, kişinin kendisine ya da başkalarına zarar vermeden yaşanan cinsellik normal olarak kabul edilir. Cinsel doyumsuzluk yaşayan kişiler bu normların dışında davranışlar sergileyebilmektedir. Bu durumun genel anlamda cinsel doyumsuzluk olarak tanımlanmasına rağmen erkeklerde görülme şekline satiriasis, kadınlarda görülme şekline ise nemfomani adı verilir.

Cinsel doyumsuzluk konusunda dikkat edilmesi gereken nokta, cinsel doyumsuzluğun kişinin partnerine karşı duyduğu yoğun arzu ve girilen ilişki sayısıyla ölçülmemesi gerektiğidir. Cinsel doyumsuzluk yaşayan kişiler orgazm oldukları anda bile doyum hissini yaşayamazlar. Yaşadıkları her ilişki sonunda rahatlayıp tatmin olacaklarını düşünürler ancak cinsel gerginlik devam eder.

Cinsel doyumsuzluğun hormonal ve uyuşturucu madde kullanımına bağlı fiziksel nedenleri olabileceği gibi görülen en sık nedenler psikolojik nedenlerdir. Psikolojik nedenler arasında güven ve sevgi ortamından uzak bir çocukluk, yaralayıcı sonla bitmiş bir ilişki, narsisistik ve bağımlı kişilik yapısı, ne kadar başarılı olunursa olunsun hayata karşı isteksizlik ve tatminsizlik hissi gibi etkenler bulunmaktadır.

Satriasis ya da nemfoman olan kişiler cinsel tatmin yaşamak adına toplumun genel kurallarını yok sayarak hareket ederler. Sosyokültürel olarak her kesimden insanla ilişkide bulunmak isterler. Her zaman gergin bir ruh hali içindedirler ve içinde bulundukları bu durumun anormal olduğunu kabul etmezler.

Sekse aşırı düşkünlük tedavi edilmesi gereken bir durumdur. Kişiye bu durumun ileride çok daha zarar verebilecek bir rahatsızlık olduğu anlatılmalı, davranışının altındaki travmaya yönelik uygun psikoterapi yöntemiyle çalışılmalıdır.

Uzman Klinik Psikolog

Merve Saraçoğlu