KARAR: Aile mahkemelerinde en çok karşılaşılan durumlardan biri, boşanma davası içinde bulunan tarafların (eşler bu süreçte taraf olarak anılır) evliliğe devam edip etmeme konusunda halen kafa karışıklığı yaşıyor olmalarıdır. Bu kafa karışıklığının en önemli nedenlerinden biri çocukların varlığıdır, bir diğeri ise aile büyüklerinin ısrarı ya da yakın çevrenizin boşanmanız için bir sebep görmemesidir.
Kimi zaman, eşler de halen yapılacak birşeyler olup olmadığını araştırır, aldatmanın yada şiddetin affedilir olup olmadığını sorgular, bağımlılıkların sonlanacağına dair beklentiye girilir.
Kimi zaman, şiddete maruz kalan kadın, ayrılma durumunda daha fazla bu şiddete maruz kalacağından endişe eder. Kimi zaman da, çocuklarını bir daha görememekle tehdit edilir.
Kimi zaman, boşandıktan sonra ekonomik sıkıntı içine düşülecek olunması, ailesinden yada yakın çevresinden destek görmemek başta kadınlar olmak üzere karar almayı zorlaştıran konulardandır.
ANLAŞMALI yada ÇEKİŞMELİ BOŞANMA: Velayet, mal paylaşımı, tazminat gibi boşanma davası içinde çözülen konular anlaşmalı yada çekişmeli olarak çözüme ulaşmaktadır.
Anlaşmalı boşanma, tarafların tüm bu konular üzerinde rıza göstererek anlaşmaya/uzlaşmaya varmaları sonrası hazırladıkları protokolle birlikte mahkemeye başvurmaları ve bu protokolün aile hakimi tarafından kabul edilmesi sonucunda boşanmanın gerçekleştirilmesidir. Anlaşmalı boşanmada en önemli konu, her iki tarafın da anlaşma protokolüne rıza göstermesidir. Ancak bazı durumlarda bu boşanma türü sakınca yaratabilir. Bunlar:
Hızlıca sonlandırma isteği. Çocukların mağdur edilmemesi için yada aldatmanın eşlik ettiği durumlarda istenebilir. Örneğin, aldatan taraf kadın olduğunda, kendisine velayetin verilmeyeceği yanlış inancına kapılabilir.
Evlilik içinde kadına yönelik şiddetin varlığında. Bu durumda, kadın uzlaşılacak konularda baskı ve tehdit altına alınabilir ve rızası olmayan bir anlaşmaya zorlanabilir.
ÇOCUKLARA AÇIKLAMA: Çatışmalı bir evlilik birliği içinde çocuklar anne ve babanın sorun yaşadığından haberdardır özellikle de bu durum çocukların önünde yaşanıyorsa. Ancak çatışmanın ve şiddetin yoğun olduğu ortamda dahi çocuklar “boşanma” kavramıyla tanıştırılmalıdır. Kimi zaman ise, anne ve babalar çocukları, aralarında yaşanan sorunlardan uzak tutmak için yoğun çaba harcarlar ancak gelinen noktada çocuk “boşanma” ile tanıştırılmalıdır. Çocuk durumu ilk etapta reddeceği gibi kabul de edebilir. Bu noktada çocuğun en çok merak ettiği ise: “Şimdi bize ve bana ne olacak?” sorusudur.
Açıklama, mümkünse anne ve baba birlikteyken yapılmalı, mümkün değilse ayrı ayrı her ikisi de bu açıklamayaı yapmalıdır. Açıklamanın, anne ve babanın birbirini suçlamadan, kötülemeden ve boşanmadan sorumlu tutulmadan yapılması çok önemlidir. Konuşmanın yapıldığı günden itibaren nasıl bir yol izleyeceğiniz ve varsa kesinleşmiş planlarınızdan haberdar edilmelidir. Bu süreçte zorunlu bir ev ve okul değişikliği gündeme gelmişse çocuk önceden haberdar edilmeli ve kendisi hakkında alınacak kararlara ortak edilmelidir.
VELAYET: 18 yaşın altında olan çocukların bakım, eğitim, sağlık, sosyalleşme gibi temel haklarının güvence altında tutulması için anne ve babalara tanınan hukuki bir haktır. Ancak bu hak, bir yükümlülüktür. Yani ebeveyne, çocuğun temel bakım ve ihtiyaçlarının karşılanması, ihmal ve istismardan korunması, resmi işlemlerin yerine getirilmesi, velayeti elinde bulundurmayan ebeveyn ile çocuğun bağını sürdürebilmesinde engelleyici olmaması sorumluluğunu yükler.
ŞAHSİ İLİŞKİ: Velayet hakkını elinde bulundurmayan ebeveyn ile çocuk arasında yapılacak olan günübirlik ve yatılı ilişkilerin, kimi zaman telefon görüşmelerinin zamanının belirlenmesini içeren haktır. Bu hakkın yerine getirilebilmesi için de ebeveynin çocukla birlikte olduğu dönemlerde çocukların bakım, eğitim, sağlık, sosyalleşme gibi temel haklarını yerine getirme sorumluluğunu yerine getirebilmelidir.
