Hocam merhaba, ben lise mezunuyum. Doğuştan yürüyemiyorum 32 yaşındayım. Hiç yürümedim engelliyim. Hocam ben gururlu onurlu biriyim ama insanlara muhtaç olmak zoruma gidiyor. Engelimden dolayı sürekli muhtaç oluyorum ve karşı tarafın ufacık bir tepkisinde gururum onurum zedeleniyor. Yaşamayı çok seviyorum kuşları ağaçlar gökyüzünü geceyi ve gecenin karanlığındaki sokak lambalarının yansımasını seviyorum. ama bu muhtaçlık sevgime ayırdığım zamanı törpülüyor. Psikolojim sağlam ama bu durum beni etkiliyor. Ne yapmalıyım?
Bu sorunu değerlendirebilmek için bir uzmanla görüşmeniz yararlı olacaktır.
Niye Hocam siz uzman değil misiniz?
Psikoterapi temelli görüşme yapmanız gerekir. Bu durumda anlaşılmaya çalışılması ve açıklığa kavuşturulması gereken ayrıntılar var.