Yaşam kaygıları sürekli negatif düşünceler konuşma ve normal yaşamakta zorlanma
Merhaba hocam, yaşama kaygısı dik duramama giriskenlik kaybı somurtkan asık surat ve sürekli can sıkıntısı yaşıyorum hergun beynim sürekli sıkıntı düşünüyor bundan 4 5 ay önce psikolojiye gittim nörofren ilacı verdi fakat fazla bulunmadığı için solyan ilacı yazıldı ilaçları kullan 3 ay sonra gel dedi ben ilaç kullanmayı kestim yaşama sevinci yok konuşma becerisi yok giriskenlik yok herkez bana mutlu geliyor ben ise herşeyden sıkılıyorum cinnet geciricegimi düşünüyorum ne yapmam gerekiyor ilginiz için teşekkürler
Merhabalar, Mesajinizi simdi goruyorum. Umarim iyisinizdir. Yasadiklariniz ve anlattiklariniz, ifade ettiginiz duygulariniz sizin icin zor ve sikintili bir surecten gectiginizi gosteriyor. Bunun yanisira takdir edilesi yanlar da var; zor ve sikintili sureclerinize ragmen iyi olmak adina arayislar icerisinde olmaniz, yollar aramaniz, psikologa, psikiyatriye gitmeniz umutlu oldugunuzu gosteriyor. Tabiki bu umut duygusu zaman zaman azalabilir sureclerden dolayi. Bazen sikintilar hic gecmeyebilir. Ancak unutmayin. Duygularimiz hava durumu gibidir gelirler ve gecerler. Kendinizi gozlemlediginizde duygularinizin aslinda ayni siddette seyretmedigini goreceksiniz. Tabiki sureclerin icerisindeyken bunlari gozlemlemek zor olabiliyor. Ancak yardim arayislarinizi sonlandirmayin. Kendiniz icin yatirim yapin ve psikolog ve Psikoyatrist destegi alin. Bu surecte de sabirli olun. Unutmayin hicbir mucadele hemen sonuc vermez. Ama meslek hayatim ve tecrubelerime dayanarak sunu soyleyebilirim duygularimiz gecici ancak sabir gosterince duzeliyor. Siz de destek alin. Bu durum gececektir. Buna da inanarak yaparsaniz cok daha hizli ilerleyeceksiniz. Size saglikli ve mutlu bayramlar diliyorum. Sormak istedikleriniz olursa cevaplamaya calisirim!
Güçlü değilim kimseye dert yanamıyorum kimseyi sıkmak istemiyorum herkez kaçıyor herkez hızlı koşuyor kimseye birşey anlatamıyorum ben anneme diyorum ki böyle yaşayamıyorum problemim var zorlanıyorum cezaevine girdigimde dudaklarımın kötü olduğunu düşündüm çıktım aynalarda kendimi cirkinlestirdim ağzım hep kapalı gezdim normal bir tavırla insanlara bakamadım estetik doktoruna başvurdum problem yok dedi ortodontiye gittim sorun yok dedi psikolojik tedaviye gittim psikolojiyle ilgisini olmadığını düşünüyorum beyinsel yapımı ruhsal sorun mu kaslardamı sorun var bilmiyorum her insanı beğeniyorum engelli insanlar bile benden iyi geliyor çünkü böyle bir problemi yok şöyle oluyor eskiden yaptığım hatalar tekrar düşüncelerime geliyor öyle bir hal alıyorum ki hocam normal davranmak normal durmak için zor duruyorum cinnet gecircegimi düşünüyorum arkadaşlarım olsun istiyorum yapamıyorum girişken olmak samimi gülmek samimi oturmak istiyorum yapamıyorum dudağımla olan beyinsel sorunum beni heryerden çekiyor davranışlarım bozulmaya başlıyor 5 vakit namaz kılıyorum uyuşturucuyu kötü günleri bıraktım geride anneme diyorum yaşayamıyorum bu sorunla birşey yok diyorlar anlatamadigim dünyada rastlanmamış bir sorun herhalde Allah tarafından bana verildi herhalde ben bunun çözümünü normal davranabilmeyi kişiliğimi karakterimi kaybettim güçlü olamıyorum her sohbet saçma geliyor zor yaşıyorum çalışmıyorum size gelicektim gelemedim sizide rahatsız ettim ama çözüm bulamıyorum hocam böyle yaşayamıyorum çirkin güçsüz yanlız ve kötü düşüncelerle zor bir hayat yaşıyorum
bir tek sizde olan bir durum gibi düşünmeyin. tedavinizi olmanızı ve tamamlamanızı öneririm.
