Yapamıyorum
Merhaba doktor birkac yil once ağır okb teşhisi kondu.ama asıl sorun takıntılar değil.kucukken yaptigim şeyler yuzunden ağır pişmanlık duyuyorum.kendimden nefret ediyorum.1 yıl kadar aynaya bakamadım.kendimi sürekli dışarıdan izliyorum.kendi gözlerimden bakmak bile acı veriyor.hiçbir şey hissetmiyorum.hareketlerimi sürekli kontrol ediyorum.bir kişiliğim yok.kendimi sürekli dışarıdan izliyorum.karakterlerini beğendiğim insanların karakterine bürünmeye çalışıyorum.dışarı çıktığımda herkes bana bakıp yargılıyor gibi geliyor.bazen anne babam bana çok yabancı geliyor.kendime aynada baktığımda bu kim diyorum.bir karakterim yok.3 kez intihar ettim.1 ay akıl hastanesinde yattım.özgüvenim sıfır.konuşurken boğulacak gibi oluyorum.insanlarla konuşacak birşey bulamıyorum.insanlarla konuşamıyorum.ama tüm bunların yanında kendimi üstün görüyorum.bu beni ve insanları benden daha çok nefret ettiriyor.hislerimi devamlı bastırıyorum. o kadar iticiyim ki gittiğim heryerde dışlanıyorum.yardım edin doktor kaç doktora gittim hala bi gram düzelmedim.
Merhabalar, Öncelikle çocukluk dönemlerimizde yaşadığımız suçluluk hissettiren yaşantılar nedeniyle kendimizi suçlamamamız gerektiğini söylemeliyim. Çünkü adı üzerinde, çocukluk. O dönemlerde büyüklerimiz tarafından korunmaya, kollanmaya ve doğru şekilde eğitilmeye muhtacızdır. Yaptıklarımızın anlam ve sonuçlarını kavrayabilme yeterliliğimiz sınırlıdır. Ruhsal sorunlarınızın çözümüyle ilgili olarak bir çok farklı doktora gittiğinizi ve yarar görmediğinizi anlıyorum. Güveneceğiniz bir psikiyatristle tedavi sürecini tamamlayacak kadar uzun süreli görüşmeniz ve ilaç tedavisi yanı sıra psikoterapilerinizi de aksatmamanızı tavsiye ediyorum. İyilik dileklerimle.
