kakamızla başımız dertte

Benim 2011 Aralık doğumlu bir oğlum var.28 aylıkken tuvalet eğitimine başladık.Aynı gün bezi bıraktık öğünden beri çişini düzenli yapıyor.Ancak kakasını yapmaya korktu vücudunun bir parçası kabullendi.Önceleri hep sıktı bir süre sonra kiloduna yapmaya başladı bu süreç toplamda 1 yıl sürdü.Bu süreçte bende eşimde hiç tepki vermeden sürekli konuşarak çözüm bulmaya çalıştık.Dophalak isimli bir ilacı 8 ay kadar kullandık.Bir yılın sonunda ben ağladım,çok yorulduğumu sürekli kakalı kilotlarını elimde yıkadığımı sürekli yeni kilot aldığım için oyuncak alamayacağımı söyledim ve o gün artık kakasını tuvalete yapmayı öğrenmezse eve gelmeyeceğimi başka bir çocuk alacağımı kendisine de başka bir kadının annelik yapacağını söyledim evden çıktım.Çok üzülmüş o gün akşam 10 gibi kakasını tuvalete yaptığını beni çok sevdiğini eve gelmemi istedi geldim.Sonrasında hep klozete yaptı bir süre kaka yaptığı için her kakadan sonra ödüllendirdik.Bir süre sonra normale döndü.Yaklaşık 6 ay ödülsüz hergün kakası geldiğinde ben bebek değilim hemen tuvalete kakamı yapayım diye yaptı.Budurum kendisinin de çok hoşuna gitti.6 ayın sonunda yine ansızın kakasını sıkmaya başladı ikimiz ankara dışına bir arkadaşıma gidecekken sıkmaya başladı yolda çok zorla yapt ıgitiigimiz yerde çok güzel vakit geçirdi yaşıtları vardı onları kaka yaparken izledi ancak döndüğümüzden beri yine yapmıyor 5 gündür duphalaka başlamama rağmen sıkıyor.Bana bebek diyorlar beni bakıcıma verin onun oğlu olayım sen gidersen git diyor.Sürekli bebek olmadığını abi olduğunu örneklerle anlatıyorum.ama nafile yapmicam diyor.5 günün sonunda ilacın etkisiyle kakayı kiloduna kaçırınca çok ağlamış ben bebekmiyim neden altıma yaptım diye.Gerçekten artık nasıl davranacağımı ne yapacağımı bilmiyorum iyi kötü tüm yolları denedim sabır taşı oldum ama tükendim kendimi çaresiz hissdiyorum.Lütfen bana bir çıkış yolu önerin ne yapmalıyım ? Tecrübenize sığınıyorum Saygılarımla