Merhabalar Hocam, Ben uzun bir süredir yaşadığım (Yoğun Mutsuzluk-Devamlı nefes darlığı-Anksiyete-OKB-Aşırı Kin Ve Öfke Duygusu) gibi şeylerden Dolayı artık dayanacak gücüm kalmadı , şöyleki inanın en son ne zaman mutlu olduğumu hatırlamıyorum çok nadiren 2-3 yılda bir belki kendimi 1 gün iyi hissetmişimdir , Sürekli bir daraltı ve öfke hissi, ayrıca 3 yıl önce bu yüzden işi bıraktım artık insanların bu yüzümdeki öfkeli,gergin ve olumsuz ifadeden sıkıldığını hissetim beni yanlış anlıyorlardı yaşadığım bu kötü süreç yüz ifademede yansımıştı ve bana yüz çeviriyorlardı bu bana çok ağır geldi çünkü her zaman insanların sevgisini kazanmya çalışmışımdır ve işi bırakınca iki katı bunalıma girdim şimdi hiç kimseyi görmek istemiyorum ama yanlızda kalamıyorum, sanki içimde bir şey patlayacakmış gibi hissediyorum göğüsüm üzerinde büyük bir taş varmış gibi ve sanki herşey üzerime geliyor ayrıca aşırı alıngan ve kötümserim, çabuk sinirleniyorum , insanlara karşı istemsizce kin ve nefret duyuyorum çünkü bazıları bunları yaşamama sebep oldular ve ben onları görünce bile içim sıkılıyorum hatta ailem dışında kimseyle konuşmak bile istemiyorum. Bu yüzden çoğu dost ve akrabalar iletişimi kestiğim için haklı olarak bana dargınlar ama isteyerek yaptığım birşey değil bu, Artık düzelmekte istiyorum sırf bu yüzden bundan 2 ay önce en iyi psikiyatri hastanesine başvurdum çeşitli testler yaptırdım (MR-EEG- Rorschach Testi...vs) ve ileri derece depresif nöbet teşhisi konuldu bana yazdıkları {Fluoxetine 20 mg} ilacı yaklaşık 1,5 ay kadar kullandım ama bana hiç bir faydası olmadı hatta daha kötü sürekli uyku ve dudak kuruması yapıyordu bende bırakmak zorunda kaldım şimdi çok kötüyüm artık ilacada güvenim kalmadı ve her ne yaptıysamda iyileşemiyorum (Spor (yürüyüş)-Düzgün beslenme- Kitap okumak -Müzik dinlemek -Güneşe çıkmak- Doğada gezmek)) gibi hatta bunları yapınca kendimi daha kötü hissediyorum. lütfen bir yol gösterin ben ne yapmalıyım? . Teşekkürler .Saygılar
Yazdıklarınızdan size ciddi anlamda sıkıntı veren duygular yaşadığınızı, bununla başetmekte zorlandığınızı, hayatınızın giderek kısıtlandığını anlıyorum. Uygulanan tedaviden ve davranış değişikliklerinden de beklediğiniz değişikliğin olmaması ümidinizi yitirmenizi maalesef kolaylaştırmış görünüyor. Öncelikle lütfen ümitsizliğe kapılmayın. Belli sayıda hasta ilk tercih antidepresanlara beklenen yanıtı veremeyebiliyor. Bu yabancısı olduğumuz bir durum değil ve böylesi bir durumda uygulanacak tedavi protokolleri bellidir. Lütfen ümitsizliğe düşmeden tekrar bir psikiyatri uzmanına başvurun. Geçmiş olsun.