Merhaba Hocam, Ben üniversite öğrencisiyim yaşım 22. durumum özetle şöyle, Gündelik hayatımda insanlarla kontağa geçmekte zorlanan bi yapım var. Karamsarlık çok yaşıyorum. Bazen herkes benden nefret ediyor bana gıcık oluyorlarmış gibi geliyor. Böyle hissedince de bir anımı bir heyecanımı ya da bir üzüntümü dile döküp düzgün bir şekilde anlatamıyorum. Karşıdaki tarafından takılmadığımı düşünüyorum o sırada.. Bunları bu şekilde düşünmek elimde olmuyor çoğu zaman. Bakışların üzerimde olduğu anlar da sürekli dilim takılır.. Demek istediğim lafın etrafında döner bir türlü o lafı söyleyemem..O sebepten çoğu zaman susarım, insanlarla ve yakın çevremle birşeyimi paylaşamam.. üzerimde sürekli bir yorgunluk bir bıkkınlık hali var zaten.. sizden şunu öğrenmek istiyorum; bu boş vermişlik ruh halinden kurtulup nasıl utku dolu yaşayabilir konuşabilirim?.. Söyleyeceğiniz her tavsiye benim için altın değerinde.. Teşekkür ederim
Öncelikle bir psikolog daha sonra da bir konuşma terapisti ile çalışmanızı öneririm.