Etrafimdaki insanlarla iyi gecinemiorum hoc bir insan benim hal ve hareketime davranis bicimice tahammul edemez etrafimdaki tum insanlari bu dururmumdan dolayi yavas yavas kaybediyorum sen boylesin sen soylesin gbi laflar beni cok cokturdu yasim 18 ve dayanamiorim kendimi frenleyemiyorum cok mutsuzum intihar bile dusundum hic bir seyden tad alamiyorum mutlu olamiyorim aglamaktan baska bisey gelmiyo elimden cok yalnizim bu hayatta hic bir degerim yok varligimda yoklugumda herkez icin bir insanlara verdgm sevgiyi ilgi alakayi karsilik olarak alamiyorim yalnizim yapayalniz insan daho gormek istemiyorum hep degersizim hissine kapiliyorum yasamam icin hic bir nedenim yok diye dusunuyorum kimse icin bi anlam ifade etmiyorum kendi kendime konusmaktan baska hic bisey yapamiyorum tek basima bi odada gunlerce aylarca hic cikmadan yasamak orada olmek istiyorum napicagimi bilemiyorum
Merve hanım size bireysel psikoterapi gerekmektedir kişiliğinize yönelik destek almalısınız