merhaba hocam

hocam ben 16 yaşından 22 yaşına kadar aşırı şekilde esrar ayda bir extacy alkol kullandım. askerden bırakmıştım çok farklı oldum suda çıkmış balık gibi oldum. geldiğimde tekrar yöneldim ve en sonunda bıraktım 4 senedir. bıraktığımdan beri yavaş yavaş iyice kötüleştim antidepresanlar kullandım düzenli şekilde biraz fayda saglıyor tabi ama düşüncelerim duygularım davranışlarım çok bozuldu şuan doruk noktasındym ağırlaştı yaşadıklrım. herkes arkamdan konuşuyor aslında beni sevmiyorlar hareketlerimi hep takip ediyorlar gıbı gelıyo. laf sokuyorlar yüzüme karşı ya da başka birşey konuşuyolar ben yanlış algılıyorum zihnimde çok acı hissediyorm içimde gözlerim görmüyor gibi sürekli bulanık bazen perde iniyor .kendimde değilim.dışarda yolda gidrken bütün insanlrın sesleri konuşmaları benim hakkımdymş gibi hissediyorum ve acı duyuyorum.boynum insanların yüzlerine baktıgımda kendimi çok çaresiz aşagılık degrsz işe yaramaz hissediyorm. dalga gecildiğnı hıssedersm ona aşırı kin duyuyorm aklımdn cıkmıyor ve kendımı ınsanlara karşı ıspatlma çabasna gırıyorm alkol içip o ınsnla kvga etmenın yollrını arıyorm bırkç kez böyle bıçakla bile kovaladıgm yaraladıgm oldu.beynim hayattn kopk karmakarışık bitkin bıkkın sıkılganım herşeyden. aklımdan gecenlerı okuyorlar gbı dusunuyorm.kendımı ıfade edemıyorum konuşmalarım bozuldu kelimeleri yutuyorum dagınık ve unutkanım. zihinsel özürlmüyüm dıye dusunuyorum. kımseye guvenım yok yalnız basıma rahatım.bazen kendımı ıyı yargılıyorum kımseye zararım olmamış merhametlıydım herkesı mutlu etmeye çalıştım iyi nıyetlıydım vıcdanlıydım diye. bazen de korkuyorum insanlardan düşüncelerden bana plan yapıyolar bana zarar verebılırler dıye hep tetıkteym bu nöbet halınde oluyor ve bıraz sürüyor.çocukluktandır içime kapanık çekingen kaçıngan bırıyım böyle olunca ıyıce mahvoldum.içimde cin var dıye dusunuyorum. kendımden korkuyorum ınsanlara kötü bişey yaparmıyım diye.