İyi günler. Ben 25 yaşında, tıbben hiçbir rahatsızlığı olmayan bir kişiyim hocam. Bu yazdıklarımı sadece sizinle paylaşıyorum. 2012 yılında bir evlilik yaptım. ve o gün bu gündür tek bir arkadaşımla görüşmüyorum. babamla bağlarım kopuk, yalnızca annemle görüşüyorum ve eşimle. üniversite okudum fakat 3 senedir evdeyim, çalışmıyorum. haftada 2 ya da 3 gün dışarı çıkıyorum, o da 1 saat falan. Rahatsızlığım şu hocam.. sürekli ölümü düşünüyorum. kalbimde çarpıntılarım ve teklemelerim oluyor zaman zaman. gün içerisinde sersemlik hali yaşıyorum. yataktan yorgun kalkıyorum. sürekli kendimle ilgileniyorum, acaba kalp hastası mıyım, kanser miyim, beynimde tümör mü var diye düşüyorum. sonra diyorum ki daha 25 yaşındayım çok gencim ama içimden hemen bir ses diyor ki ölümün yaşı mı var... hocam bu fikirlerle boğuşmaktan gerçekten yoruldum. acaba hiçbir işim olmadığı için mi böyleyim diyorum.. evde olduğum için mi diye düşünüyorum.. ama mesela anneme kalmaya gittiğim zaman da bu fikirler peşimi bırakmıyor. çok mutsuz değilim ama huzursuzum diyebilirim. haftada 1 gün alkol kullanıyorum. sigara içiyorum ve 1 senesine kadar bir takım uyuşturucu maddeler kullandım 2 sene boyunca. bütün bunların etkisi olmuş olabilir mi vücudumda? istanbul'un en güzel yerlerinden birindeyim ama hayattan keyif alamıyorum. intihar, kendime zarar verme gibi düşüncelerim asla yok ama yorgun hissediyorum hocam bana bir akıl verin lütfen.. bunları başka kimseye anlatmadım anlatamam da zaten. şimdiden çok teşekkür ederim..
merhaba yakınmalarınızın, daha çok evde ve yalnız zaman geçirmenizle direkt ilgisi yok. bu durum sadece artırıcı bir faktör olabilir ama tek neden olamaz. alkol ve kullandığınız diğer maddeler içinde aynı durum geçerli. temelde obsesyon dediğimiz takıntılı düşünceler bu durumunuza neden oluyor.bu nedenle kapsamlı değerlendirilebilmeniz ve kısa sürede enerjinize, isteğinize ve takıntısız (özellikle ölümle ilgili) bir sürece ulaşmanız için bir psikiyatr a başvurmanızı öneririm. sağlıklı günler.