Değersizlik

Emel hocam merhaba ben geçmişte aşk ilişkilerinde çok kötü deneyimler yaşadım yani kullanıldım size öyle diyeyim yani çok değersizim anlayacağınız bir insanı çok sevdim o da bana hiç unutamayacağım bir kötülük yaptı yani aslında bunu bende istedim o da ben istediğimden bana zarar verdi. Ama ben onu inanın çok sevdim. Gözünün içine bakardım. Onun istediği her şeyi yapardım. Yeter ki o beni sevsin. Ama o beni hiçbir zaman sevmedi olmadı ama ben onun istediklerini yapıyordum yani mutlu oluyordum. O bana hiçbir zaman seni seviyorum aşığım demedi ben de zaten beklemedim ondan bunu. Benim için önemli olan benim onu sevmemdi. Sonra zaten hiç hoş olmayan birliktelikler oldu. Dinimizin ve toplumun hiç hoş karşılamayacağı hatalar yaptım. Çok büyük hatalar. İnsanın unutamayacağı günahlar işledim. Bana hep kötü davranırdı. Bi kere beni kovmuştu hatta. İnsanın en çok sevdiği kişi tarafından kovulması da ayrı bir hüzün :) Ama tek niyetim sevmekti. Çok seviyordum aşırı seviyordum. Daha sonra da benim arkadaşım diyebileceğim biriyle sevgili oldular birbirlerini çok seviyorlar 3 senedir sevgililer ve evlilik düşünüyorlar. Aileleri tanışmış. Şimdi size soruyorum şu şeyleri yaşamış 22 yaşında bir kızım. Sizce ben azcık bir sevgi kırıntısı aradığım şu dünyada kovuldum, reddedildim, aşağılandım, kullanıldım onurumu gururumu haysiyetimi kendime olan saygımı namusumu kaybettim. Sizce şu şeyleri yaşayan bir kızın özgüveni nasıl olsun? Kendimi nasıl değerli hissedeyim? O kızı çok seviyor el üstünde tutuyor beniyse çöpten farksız gördü. Şimdi ben değerli miyim sizce? Bazen diyorum yeni bir kişiye adım atayım ama sonra da bana diyorlar ki sen o kadar kötü şeyler yaşadın hala aklın sevgili işlerinde mi? Ama ben sevilmek istiyorum suç mu? Birisine adım atarsam biri beni belki sever ben de mutlu olurum değerli olurum geçmişimi unuturum. Ama yok kimse beni sevmiyor. Çevremdekilere diyorum o kadar hata yaptın hala akıllanmadı mı diyorlar? Lütfen bana yardımcı olun. Çözüm sizce ne?