çekingenlik

Merhaba hocam ben 20 yaşında üniv. öğrencisiyim.Üniversiteye bu yıl yeni başladım şimdiye kadar ki hayatım küçük bir şehirde sadece okulla ev arasında geçti.İlkokul yıllarımda hiç doğru dürüst arkadaşım yoktu her teneffüste yalnızdım.Ortaokul yıllarında biraz daha arkadaş edinmeye başladım lise yıllarında biraz daha arttı bu durum.Artmasının sebebi de şu ki kendi sorunlarımın farkındayım ve bunu yenmeye çalışıyorum.Hiç kimseye güvenemiyorum.Toplumlara girmek aktif sosyal bir hayat hep yaşamak istedim fakat bunu hiç başaramadım şimdiye kadar yaşadığım bu durumun yaşadığım şehirle ilgili olduğunu, üniversiteye gidince bu sorunun kendiliğinden çözüleceğini düşünüyordum fakat çok aktif, güzel bir üniversitede olmama rağmen yine geri planda kalıyor hiç bir şey yapamıyorum.Özellikle karşı cinslerimle muhabbet etmekten çekiniyorum çoğu zaman yüzlerine bile bakamıyorum.Üzerimde hep bir mahalle baskısı var gibi düşünüyorum şu kişi hakkımda ne düşünecek v.s v.s..Toplum önünde konuşmaktan çekiniyorum.okul hayatım boyunca sadece lise de bir kez sunum yaptım ve sesimle birlikte kendim titremeye başlayıp kızarmıştım.bu yıl da öyle detaylı, uzun ve önemli bir sunum olmamasına rağmen yine aynı sorunları yaşıyordum ki Allah tan çok uzun sürmeden yerime oturdum..Artık bu şekilde yaşamaktan bıktım beni canımdan bezdirdi diyebilirim.Aşırı derecede heyecanlı biriyim.İçimdeki hiçbir sorunu, sorunu bıraktım duygularımı bile dışarıya yansıtamıyorum.kimseyle tartışmıyorum hiç kimseyi kırmamak için fazlasıyla çaba harcıyorum.. herkes de beni çok rahat stressiz bir yaşamım var hiç bir şeyi kafaya takmıyorum diye biliyor.Fakat kafam o kadar dolu ki bu ağırlığı taşımakta zorlanıyorum.Bu sorunlarım beni sosyal hayatımla birlikte akademik hayatımda da fazlasıyla etkiliyor.Ben neden böyleyim?Neler yapabilirim neler önerirsiniz?Yardımınıza fazlasıyla ihtiyacım var.Şimdiden teşekkür ederim...