Hocam 5 aylık bir ilişkim var birbirimizi sevdiğimizden kuşkum yok ama anlaşamıyoruz. Sağlıklı iletişim kuramıyoruz, sorunumuz 1'ken inanın 1 milyon yapıyoruz. Asla geri adım atmıyoruz, ikimiz de bu durumdan çok şikayetçiyiz ama muhakkak birbirimizin burnundan getirip her şeyden soğuttuktan sonra düzeliyoruz. Ve her düzeldiğimizde 'bir daha bu şekilde olmayacak, güzelce konuşup halledeceğiz' şeklinde söz veriyoruz ama küçücük bir olayda da koskocaman bir olayda da yine çekilmez iki insan oluyoruz. Kırıyoruz, kırılıyoruz, üzüyoruz, üzülüyoruz... Mesela az önce sevgilim 'Kendine çekidüzen vermezsen çıranı yakarım.' diye tehdit etti. Daha birkaç gün önce birbirimize büyük bir söz vermiştik ve gerçekten o sözü tutacağımıza dair de birbirimizi inandırmıştık o söz bizim miladımızdı anlayacağınız. Ama o sözü verdik, verdikten abartısız 3 gün sonra sevgilim tarafından bir olay yaşandı ve beni büyük hayal kırıklığına uğrattı. Verdiği sözü tutmadı, yıkıldım yaptığından ötürü. Onu hala çok seviyorum ama kalbimi çok soğuttu. Kendisi antidepresan da kullanıyor ama daha yeni başladı, başlayalı bir iki gün oldu. Hocam biz ne yapacağız nolur akıl verin. Birbirini gerçekten seven iki insan sırf saçma sapan bir inat yüzünden ilişkilerine zarar veriyor. Ama zarar almaktan da çok yorulduk. Ne yapmalıyız hocam? Bir de son olarak sevgilim, inanılmaz kıskanç... Öyle böyle değil yani onun için kıskançlığın asla sınırı yok. Hocamın fotoğrafını beğendiğim için bile ortalığı ayağı kaldıran bir insan. Ben normalde bu kadar kıskanç değilim ama sırf o böyle aşırı abartıyor diye ben de bana yaptıklarının aynısını yapıp onu birçok şeyden mahrum bırakmak istedim. Ama ben yapınca asla kabul etmiyor. Ben bir şeyi istemeyince mutlaka bir açıklaması oluyor. Ama olay onun kıskançlığına gelince ortalığı yakıyor, yıkıyor, beni paramparça ediyor.Ben çok yoruldum katlanamıyorum artık biliyorum ki o da çok yoruldu ve o da böyle olsun istemiyor. Lütfen bize yardım edin. Teşekkürler.
Eugenrot'un bir şiiri geldi aklıma Bir insan inançlı ve sessizce umar, İstediğini almayı. Ta ki, hezeyanına yenilene kadar ve ne alıyorsa, onu ister. (Orijinali:Ein Mensch erhofft sich fromm und still, dass er einst das kriegt, was er will. Bis er dann doch dem Wahn erliegt und schließlich das will, was er kriegt. )... Dürüst olmak gerekirse bahsettiğiniz sorunu günümüzde çok duymaya başladım. Burada 3 önemli detay var; İletişim, Kabul ve Değişim bu süreç çok zordur. Bu süreçte en mantıklı yol profesyonel destek almanız olacaktır. Ek olarak Psikonet Yayınlarının "Demek ki Oluyormuş" kitabını da okumanız çok işinize yarayacaktır. Kolaylıklar dilerim.
Merhabalar; Eugenrot'un bir şiiri geldi aklıma Bir insan inançlı ve sessizce umar, İstediğini almayı. Ta ki, hezeyanına yenilene kadar ve ne alıyorsa, onu ister. (Orijinali:Ein Mensch erhofft sich fromm und still, dass er einst das kriegt, was er will. Bis er dann doch dem Wahn erliegt und schließlich das will, was er kriegt. )... Dürüst olmak gerekirse bahsettiğiniz sorunu günümüzde çok duymaya başladım. Burada 3 önemli detay var; İletişim, Kabul ve Değişim bu süreç çok zordur. Bu süreçte en mantıklı yol profesyonel destek almanız olacaktır. Ek olarak Psikonet Yayınlarının "Demek ki Oluyormuş" kitabını da okumanız çok işinize yarayacaktır. Kolaylıklar dilerim.