4 yasindaki oglum dayak yedigini söyleyerek yalan soyluyor
Merhaba, oğlum 4 yaş 3 aylik su an. Ve son 1 haftadir komsuma, kresdeki öğretmenine 'annem beni dövdü, siz yokken dovuyo bilmiyorsunuz.' diyormus. her ikisi de 'hayir annenin seni dovmedigini biliyoruz.' deseler de 'hayir siz yokken,siz gidince dovuyor.siz bilmiyorsunuz' diyormuş. Sabirli bir anne olmakla beraber,çok israrci olduğu veya çok kizdigim zamanda poposuna vurmuslugum oluyor. Yada kollarından tutup sıkıyor gibi yapisim.bu da olur zaten. Ama dayak falan kesinlikle.sizce neden boyle yapiuor oğlum? Ve ben ne yapmaliyim? Ona dayagin ne olduğunu ve benim dayak atmadigimi da anlattim. Hatta boyle söylemeye devam ederse hapse bile atilabilecegimi anlattim. Beni tanımayanlar ne düşünürler hakkımda?
Hamile misiniz veya yeni kardeş doğumu var mı? Çocuğunuzun yatağı ayrı mı? Gece korkuları oluyor mu,olursa sizin yanınıza mı geliyor,bunun için sizinle uyumaya diretiyor mu ?
Hamile değilim, 20 gün once bi düşük yaptim. Kardeşinin olacaginin farkindaydi ve herkesten;inanin benden bile çok istiyordu olmasini. Sürekli gelip karnimi seviyor, opuyordu. Düşük olunca "doktor amca yanlis görmüş,başka zaman gelecekmis kardeşin" dedik, üzüntüyle inanmak istemedi ama kabul etti. Yatagi ve odasi ayri.. 2 yasindan beri kendi kendine uyku saati geldiğinde uyur. Yalniz öncesinde mutlaka uyumamak için sansini dener her gece. Gece çişi gelmeden kolay kolay uyanmaz, uyanirsa da yanimiza gelir uykusundan ve yanimizda uyumasina müsaade ederiz.gece hic korkarak uyanmadi. Ama uyurken gece lambasini mutlaka actirir korkuyorum diye.
Kardeş kıskançlığı görünürde yok gibi gözükse de var. Eğer bunu size belli etse , taktir ve onay almayacağını düşünüyor onun için bu şekilde sizin dikkatinizi ve ilginizi çekmeye çalışıyor. Bu konu da size uzun bi bilgilendirme yapayım. Öncelikle içinde bulunduğunuz dönem kardeş kıskançlığı açısından çok kritik bir dönemdir. Bilinçli yönetilmediği taktirde oğlumuzda birtakım davranış bozukluklarının olması çok doğaldır. Bu da tamamen o an ki mevcut durumunuzun bir belirtisidir. Çocukluk döneminde çocukların fantezi ve hayal dünyaları çok aktif,gerçeklik algıları çok düşüktür. Bundan dolayı normal şartlarda yetişkin yetişkine iletişimlerinizde çok normal olan bir davranışını çocuk farklı anlamlandırır ve farklı yorumlar. Öncelikle oğlunuzun içinde bulunduğu ruh halini onun dünyasından anlamanız ve neler yapmanız konusunda biraz bilgi vermek istiyorum. Daha önceden annesinin ve babasının ilgi ve sevgisini koşulsuz elde etmiş olan oğlunuz, bu varlığını kendinden sonra gelen kardeşleriyle paylaşmak zorunda olduğunu hissederek, kral gibi yaşıyorken krallığını artık mecburen paylaşmasını,kardeşinden önceki krallığına dönemeyeceğini anlamış, pabucunun dama atıldığını hissetmiş ve ailesinin kendisinden uzaklaştığını düşünmeye başlamıştır. Daha çok uzaklaşma riski nedeniyle artık ebeveynin yanından ayrılmamaya, birlikte yatmaya, evin içinde birlikte dolaşmaya başlayabilir. Kimi zaman yalnız oynamak istemez, karanlıkta yatmak istemez. Kaygısı giderilmeyince de anne babasının ihtiyacı olan şeyin kendisi olmadığını, bir bebek olduğunu anlamış olduğu için artık bebeksi davranışlar sergilemeye başlayadabilir.Örnek : biberonla süt içmek istemek,altını ıslatmak,gece ağlayarak uyanmak vs. gibi. Eğer anne veya baba bu durumu anlamayıp çocuğu eleştirirse çocuğun kaygıları daha da artar. Ebeveynle mücadele edilmeyeceğini bilen çocuk eğer olsaydı kardeşiyle mücadele etmeye başlayacakt. Ebeveyn bu davranışın sebebini anlayıp çözüm bulmak yerine çocuğuna kızdığında, çocuğun aklından geçenler pekişir. Yani “artık sevilmiyorum” düşüncesi daha da güçlenmiştir. Tüm mücadele yöntemlerinin tıkandığını gördüğünde içe kapanmaya başlar,çocuk depresyonu gelişebilir. Uyku, iştah, oyun, tuvalet alışkanlıkları değişebilir. Daha kavgacı olabilir. Zaman zaman baş ağrısı, karın ağrısı, bulantı gibi belirtiler de görülebilir. Bir kere kardeş kıskançlığı doğal bir süreçtir bunu bilelim lakin anne baba olarak çok çaba harcamalısınız,tekrardan bu sürece girerseniz hamileliğe kesinlikle bir ayrım yapılmadığını hissetmelidir. Bunun içinde büyük çocukla empati yapmak ve aklından geçenleri anlamaya çalışmak işe yarayabilir. Bunun dışında; Tek çocukken her istediği yapılmamalıdır,lakin isteklerine mani olan şeyin olacak olan kardeşi olacağını düşünerek düşmanlık besleyebilir. Çocuğun yanında yapılan konuşmalarda özenli olunmalı, kaygılanmasının önüne geçilmelidir. Kendini ifade ettiği zamanlarda oğlumuz bu davranışı nedeniyle ödüllendirilmelidir. Geçici bir davranıştır yaptığı , kaygıları ortadan kalkınca geçer.
