Yüz analizinde kantitatif (Sayısal ölçümler yapılarak) değerlendirme Yöntemi Bölüm 1


Yüz analizinde kantitatif (Sayısal ölçümler yapılarak) değerlendirme Yöntemi Bölüm 1
Yüzde estetik analizler başlıca yüzde deri, destek dokular ve yüz kemiklerinin ilişkileri üzerine odaklanmış olup çok sayıda değişken tarafından tanımlanmıştır. Yüzde estetik uyumsuzlukları değerlendirirken hastadan elde edilen bilgilerle normal ortalamalar ve değişkenler karşılaştırılır. Bu tarzdaki analizler, bireysel değişimleri ölçmeye yararken tedavi planlamasını uzman doktorlar arası iletişimi ve tedavi yöntemlerinin öğretilmesini de kolaylaştırmaktadır.
Her analiz çalışma tanı ve tedavi planına ulaşmak adına pek çok değişik ölçümü tetkik eder. Aynı hastayı değerlendirmek amacıyla farklı analizler kullanıldığında farklı tanılar, tedavi planlamaları ve sonuçlar meydana gelmektedir. Bu analizlerde kullanılan ölçümler değişimi hesaplamada birer rehber olarak hizmet etmektedir.
Yüz iskeleti ve onu çevreleyen yumuşak dokular, yüz uyumunu ve dengeyi belirler. Yüzün görsel etkisini sağlayan örtücü yumuşak dokuların yapısı ile birbirleriyle olan göreceli orantılarıdır. Yüzde iskelet sisteminde olası anomalilerin yumuşak dokular tarafından maskelenip veyahut abartılabileceği fark edilmiştir.
Bu analizler sonunda elde edilen standart kavramı, normal yüz paternini ve ortalamayı çok iyi bir şekilde tanımlayabileceği gibi verilen başka insanlar gözünde en iyi ve en güzel olmayabilir.
Yüz analizinde kantitatif yani sayısal ölçümler yapılarak değerlendirme yapılması 2 ye ayrılmaktadır.
1. Yüzün genel kantitatif değerlendirmesi;
2. Yüzün anatomik alanlara ayrılarak kantitatif değerlendirmesi;
Alnın değerlendirmesi
Göz ve göz kapaklarının değerlendirmesi
Kaşların değerlendirilmesi
Burunun değerlendirilmesi
Dişler ve çene kemiklerinin değerlendirilmesi
Dudakların değerlendirilmesi
Gülmenin değerlendirilmesi
Yüzün genel kantitatif değerlendirmesi
Yüzün kantitatif değerlendirmesinde ölçümler ve ideal fotoğraflama için başın doğal pozisyonda olması gerekmektedir Bunun için bir standart geliştirilmiştir. Dış kulak yolunun hemen üzerinden göz lar kemik sınırna doğru çizilen hat yere paralel olmalıdır. Buna Frankfort çizgisi denilmektedir.
Kusursuz orantılara sahip bir insanın boyunun, başının yedi buçuk katı olduğu bilinmektedir. İnsan başına önden bakıldığında baş, yüksekliği 3.5 ve genişliği 2.5 oranlarında olan dikdörtgen meydana getirir.
Yüz trichion-saç çizgisi, glabella-kaşların arasındaki en belirgin nokta ve menton-çenenin en belirgin noktası referans alınarak üst orta ve alt olarak 3 alana bölünmektedir. Normalde bu 3 bölüm eşit olmalıdır. Erkeklerde kadınlara göre orta bölüm daha fazladır.
Batı ırklarında yüzün orta 1/3 kısmı üst 1/3 den daha kısadır. Üst ve orta bölüm alt 1/ 3 den daha kısadır.
Yüzün üst, orta ve alt bölümleri
Alt yüz yüksekliği yüzün alt 1/3 ünü ifade eder. Bu bölüm gelişim sürecinde değişmektedir. 6 yaşındaki erkekler için ortalama alt yüz yüksekliği 61.4mm’dir ve 18 yaşında 71.9mm olur. Kızlar için ise 6 yaşındaki ortalama yükseklik 58.8mm iken 18 yaşında 65.5mm’ye yükselir. 8–18 yaşları arasında, her yıl için ortalama artış erkeklerde 0.9mm iken kızlarda 0.6mm’dir.
Alt yüz yüksekliğinin artışı aşırı alt yüz yüksekliğine işaret eder. Asıl önemli olan ise orta ve alt yüzün tam ölçümlerini orantısal bir ölçümle karşılaştırmaktır.
Burun tabanından-subnaseleden çenenin en alt yumuşak dokusu-menton’a kadar olan bölüm yüzün 1/3 alt bölümüdür. Alt yüz yüksekliği Subnasale’den Menton’a dik olarak ölçülür. Glabella’dan, yumuşak doku Menton’a ölçülen değer ise total yüz yüksekliğidir. Alt yüz yüksekliği için normal oran total yüz yüksekliğinin %53-56’dır. Bu oran gelişim sırasında göreceli olarak sabit kalır. Aşırı alt yüz yüksekliği olan hastalarda dikey boyutun kontrol edilmesi çok önemlidir.
Yüzü yüksekliği artabilir. Bu yükseklik nedenleri;
Üst çene kemiği-maxilla uzunluğu; Maxillanın gelişimsel süreçte uzun. Bu normal ve gülme sırasında diş ve diş etlerinin fazla görünmesine neden olmaktadır.
Alt çene uzunluğunun artışı; Yüzün alt kısımında dudakların birleşme çizgisi-stomion ile çene alt noktası-menton arasındaki mesafenin uzamasıdır. Bu çene uzunluğu ile kendisini göstermektedir.
Gözün iç ve dış köşeleri-intercanthal arasındaki uzunluk kadar yüz dik olarak 5 bölüme ayrılmaktadır.
Yüzün yükseklik ve genişlik oranı yüz indeksini – “Facial indeks” vermektedir. Bu indeks yüzün şeklinin belirlenmesi sağlamaktadır(uzun, kısa, kare gibi).
Yüzün uzunluğu/genişliği erkeklerde 1.35, kadınlarda 1.3 dür.
a;saç çizgisi- trichion ve çene alt sınır-menton mesafesi, b; elmecık kemiği-zygomatik arkın en çıkıntılı alanı arasındaki mesafe, Burada b a nın % 70 kadar olmalıdr. c; şakaklar arası-bitemporal mesafe. c b nin %80-85 kadar olmalıdr. d çene kemiği köşeleri-bigonial mesafe. d b nin %70-75 kadarı olmalıdır.