Tek çocuk farkında olmasa bile, yalnızlık duygusu doğumundan itibaren onun bilincini değiştirmektedir. Onunla birlikte gelişir, kararlarını, ilişkilerini, iş seçimini ve genel tavırlarını etkiler.

Çok sayıda tek çocuk küçüklüğünde içine hapsoldukalarını düşündükleri bir ylnızlık çekmişlerdir.Bazıları daha da yoğun bir duygu içine girip kendilerini desteksiz görmüşlerdir.

Kardeşsiz olarak okula giden tek çocuk ta ilk çocuk ta destek görmeden ayakta kalmak zorunda olduklarından, çok kısa bir süre içinde bağımsızlıklarını ve kendi kendilerine yeterli olmayı sağlarlar. Tek çocukla, iki çocuk arasındaki fark ilk çocukla kardeşi arasında çok büyük bir yaş farkı yoksa te çocuğun okul sonrası eve geldiğinde içini boşaltabilecek bir çıkış noktasına sahip olamamasıdır.

Tek çocuğun eve gelip sinirini boşaltabileceği bir kardeşi yoktur. Ancak sorunlarla başa çıkmanın tek yolu anne-babadan geçtiği için onlara duyulan bağımlılık ta pekişmiş olur.

Tek çocuklar, kendilerine bir zamanlar normal gelenlerin başkaları için hiç te geçerli olmadığını ve kardeşli ailelerde hem daha fazla etkinliğin, hem de daha fazla sorumluluğun paylaşıldığını kabul ederler.

Hayal gücü, kardeş eksikliğini bir ölçüye kadar giderse de, tek çocuk her zaman kardeş özlemi çekecektir.Yalnız olmanın tek başına olmak anlamına geldiği anlarda, oğal tepki, oyun arkadaşı olacak bir kardeş isteğinin dile getirilmesidir.Beraberinde yeni sorunlar getirse bile.