Çocukların ilk kez okula başlayacak olması ailelerin heyecanla beklediği olaylardan biridir. Ancak bazı çocuklar okula gitmekle ilgili problem yaşayabilirler. Burada çocuğa eşlik eden korku veya kaygı duygularının temelinde reddedilme, kaybolma ve okul yaşamının üstesinden gelememek düşünceleri yatabilir.

Çocuk güvenli limanından ilk defa ayrılarak hiç bilmediği bir ortama girecektir. Bu doğal olarak endişe, heyecan ve korku yaratacaktır. Ancak bu karmaşık duygular her çocukta farklı şekilde gözlenebilir. Fizyolojik doğumundan sonra anne ile bebek arasında kurulan bağ ne kadar değerliyse, okula yeni başlayan çocuk için de öğretmeniyle kuracağı bağ o kadar önemlidir. Bu ikili arasında kurulacak bağ sayesinde çocukta güven duygusu oluşacaktır. Bu sebeple oryantasyon dönemleri çocuğun öğretmenine ve okul ortamına alışması açısından çok kıymetlidir. Oryantasyon dönemlerinde çocuğun mizacına uygun olarak hareket edilmelidir. Aileyle iş birliği içinde olmak uyum döneminin daha verimli geçmesi açısından değerlidir.

Çocuğun okulun uyumuyla ilgili bir diğer etmen de ailenin çocuğun okula başlamasıyla ilgili duyduğu olumsuz duygulardır. Annenin çocuktan ayrılmaya henüz hazır olmaması, ailenin okulla ilgili endişeleri gibi etkenler çocuğun endişesini arttırabilir.

Bazı çocuklar da ilk haftalarda okula başlamakta sıkıntı yaşamazken ilerleyen zamanlarda uyum problemleri gösterebilirler. Her şey yolunda giderken ne oldu da okula gitmek istemiyor sorusunun yanıtı aranmalıdır.

Çocuk, ikinci sınıf ve sonrası olmasına rağmen hala okula uyum sağlayamıyorsa ve okula gitmeyi reddediyorsa, biz uzmandan destek alınabilir. Psikolojik desteğin yanı sıra çocuğun dikkat kontrolü, okuma-yazma becerileri, matematik ve sosyal ilişkiler açısından değerlendirilmesi de gerekmektedir. Okula uyum sorunu da multidisipliner bir anlayışla ele alınmalıdır.