Evlilik;o olgunluğa ulaşmış bir kadınla bir erkeğin karşılıklılık ve gönüllülük esasıyla kurdukları ve yürütttükleri çok yönlü bir yaşam ortaklığıdır.Evlilik tipi yaşam biçimi ben olmayı aşmayı,biz olabilmeyi becerebilmeyi gerektirmektedir.Çünkü evlilik paylaşım odaklı bir yaşam tarzıdır.Fazla bencilliği ve ben merkezciliği kaldırmaz.
Ülkemizde evlilik sorunlarının temelinde yetişme tarzındaki eksiklikler,evlilik bilincinin oluşmamışlığı,evlilik sorumluluğuna hazır olmama,karşı cinsi doğru bilgilerle tanımama,aile bağımlılıkları ve ben merkezcilik öne çıkan sorun kaynakları olarak karşımıza çıkmaktadır.İnsanların flört,nişanlılık dönemlerindeki coşkusu eğer evlilik yaşamına da eksilmeden yansıtılabilse bir çok evlilik çok daha mutlu yaşananbilir.Ama evlilik gerçekleştikten sonra insanlarda yavaş yavaş heyecanın kaybedilmesi,paylaşma isteğinin azalması,önceliklerin uyuşmaması mutlu bir evliliğin çıkmasına engel olabilmektedir.Ortak paydaların eksikliği,paylaşım kalitesinin düşüklüğü,eşin öncelikliliğini hissettirememe ve cinsel uyumsuzluklar evlilikte mutluluğa engel olan en temell sorunlardır.
Bir de evliliğkle birlikte içinde yetişilen aile köken aile konumuna geriler ve yeni kurulan çekirdek aile öncelikli hale gelir.Ancak çiftlerimizde bazen vefa duygusu,bazen önceliklerin doğru konulamamsı ve bazen de aile bağımlılığı nedeniyle evliliğe bu ööncelik değişimi doğru yansıtılamayabilinmektedir.Aslında çiftler evlilikleriyle birlikte köken aileleri ile insaflı bir mesafelenme yaşamalı,kendi kurduğuı çekirdek aileyi herşeyin önüne koyabilmelidir.Bunun başarılması evlilikte mutluluğun önemli bir anahtarıdır.
Evlilik yaşamına dair beklentilerde abartılı olmamak,makul beklentilerle evliliği yürütmek esastır.Çünkü evlilik ne basamak atlamak için,ne zenginleşmek için kurulmaz.Yaşamı paylaşmak amacıyla kurulur ve yürütülür.Eğer evlilikten evliliğin amaçları dışında ve çok geniş beklentilere girilirse yine çatışma ve mutsuzluk kaçınılmaz hale gelir.
Evlilik yaşamında duyguları fazla öne çıkarmamalı,beklentilerde gerçekçi olunmalı ve sorunları birlikte çözmeye yönelerek sorun çözme becerisi geliştirilmelidir.Alışkanlıklarını gözden geçirmeme,eşe öncelikliliğini hissettirememe,ortak paydalar oluşturmama,uyumsuz davranma,kırıcı konuşma ve aşağılama,sorumsuz davranma,abartılı tepkiler verme gibi eğilimler evliliklerdeki mutsuzlukların baş sorumlusu olan hatalardır.
Önemli olan sürekli kendini savunmak yerine kendiuyle yüzleşmesini bilmek,olabildiğince sorun çözme becerisi içinde davranmak ve yine olmuyorsa bir evlilik terapistinden yardım alarak sorunları biriktirmeden çözmeyi tercih etmektir.
