Konservatif(cerrahi olmayan) ve cerrahi tedavi seçenekleri mevcuttur. Konservatif-cerrahi olmayan tedavide istirahat, buz uygulama, topikal ve oral anti-inflamatuar ilaçlar ile ağrı ve ödem azaltılmaya çalışılır. Ancak takılma-kilitlenme, dizde tam olmayan eklem hareket açıklığı, üzerine yük verememe gibi şikayetler varlığında mevcut tabloyu düzeltmede konservatif tedavi yöntemleri yetersiz kalabilir. Cerrahi kararı vermede hastanın şikayeti ve fizik muayene çok önemlidir ancak Manyetik Rezonans Görüntüleme (MR) yırtığın tanısını koymada ve tipini belirlemede altın standart yöntemdir. MR ile yırtığın boyutu, tipi, yeri ve tamir edilip edilemeyeceği hakkında oldukça fazla bilgi edinilebilir. Cerrahi yöntem olarak artık günümüzde sadece kapalı ameliyatlar-artroskopik ameliyatlar yapılmakta, dizin önünde yapılan iki adet küçük kesi ile kamera ve çeşitli aletleri kullanılarak diz eklem içerisinin görüntüsü alınmakta, gerekli müdahaleler (tamir ya da yırtık kısmın çıkartılması) yapılabilmektedir.
Bir diğer tedavi yöntemi ise hastanın kendi kanından alınan trombositten zengin plazma (PRP) enjeksiyonunun hasarlı menisküs dokusuna uygulanmasıdır. Menisküsün dış tarafının sağlam kaldığı ancak dokunun içinde yırtık olduğu, MR raporlarında ‘Grade I-II menisküs dejenerasyonu’ olarak yorumlanan yaralanmalarda ilgili bölgeye PRP enjeksiyonu son zamanlarda yeni uygulanan bir yöntemdir.
Yırtığın ameliyat gerektirip gerektirmeyeceğine karar vermek için birçok faktör mevcuttur. Hastanın şikayetinin boyutu, yaşı, aktivite düzeyi, MR görüntüsünde yırtığın tipi, tamir edilebilme potansiyeli ve yırtığın diz eklem kıkırdağının geleceği üzerindeki rolü gibi birçok faktör sıralanabilir. Hekim tüm bunları göz önünde bulundurarak karar vermeli ve hasta için en uygun tedaviyi ve ameliyat yöntemini belirlemelidir.
Menisküs dokusu kanlanması çok iyi olan bir doku değildir. Çevreden merkeze doğru yapısı incelir ve kanlanması azalır. Hatta en merkezde kan damarları ile beslenmez, eklem sıvısından diffüzyon ile beslenir. Bu nedenle eğer cerrahi kararı verildiyse, yırtılan menisküs dokusunun ‘çıkartılması’ mı yoksa ‘tamir’i mi konusunda hekimi en fazla yönlendiren konu menisküsün bu kanlanma sorunudur. Kanlanma dışında hastanın yaşı ve MR görüntüsü ile belirlenen yırtığın tipi (tamir edilebilirliği) de ayrıca karar vermede etkilidir.
Eğer hastaya tamir kararı verildiyse artroksopik olarak kamera ile yırtığın görüntüsü alınırken kullanılan çeşitli el aletleri ve dikiş materyalleri ile yırtılan kısım onarılabilir. Kullanılan yönteme göre diz çevresinde ek cilt kesileri gerekebilir.
Eğer yırtılan kısmın çıkartılması kararı verildiyse yine artroksopik yöntemle, geride düzgün sınırlı ve sağlam bir menisküs dokusu bırakılması hedeflenerek, kamera ve aletler yardımı ile sadece yırtılan kısım çıkartılır.
Günümüzde menisküslerin önemi giderek anlaşıldığından, menisküsleri ileri derecede hasar görmüş veya önceki operasyonlar ile tamamen çıkartılmış hastalarda dizdeki kıkırdak aşınmasının önüne geçebilmek için menisküs nakli-trasplantasyonu (kadavradan)operasyonları dahi yapılmaktadır. Bu operasyonlar nadiren gerekmekte ve yapılmaktır.
