Her birey zaman zaman kendini çökkün, umutsuz ve mutsuz hissedebilir, ancak bu genelde geçicidir, kişi kayıpları olmadan eski haline tekrar dönebilir. İki hafta boyunca depresif semptomlardan yakınmak; minör depresyonu işaret ediyor olabilir. İki haftadan fazla sürede depresif semptomları yaşamak ve buna bağlı olarak hayatın belli alanlarından geri kalmak majör depresyon tanısı almanın ana koşullarından birisidir. Bu tanıyı kendi kendinize koymaktan ziyade bir uzman tarafından yardım almanız tabi ki sizin için faydalı olacaktır. Yine de, tanı kriterlerini aşağıda paylaşmak isterim.
“ A. İki haftalık dönem içinde, daha önceki işlevsellik düzeyinde bir değişiklik olması ile birlikte aşağıdaki belirtilerden beşi ya da daha fazlasının bulunmuş olması; en az birinin (1) depresif duygudurum ya da (2) ilgi kaybı ya da zevk alamama olması gerekir.
1. Hastanın kendisinin bildirimi ya da başkalarının gözlemlemesiyle belirli, hemen hergün, gün boyu süren depresif duygudurum
2. Hemen hergün gün boyu süren, tüm etkinliklere ya da bu etkinliklerin çoğuna karşı belirgin bir ilgi azalması ya da eskisi gibi zevk alamama
3. Diyet yapmadığı halde önemli derecede kilo değişikliği (azalma ya da artma), örneğin bir ayda vücut ağırlığının %5’inden fazlası kadar değişiklik; ya da iştahın azalmış veya artmış olması
4. Hemen hergün uykusuzluk ya da aşırı uyuma
5. Hemen hergün başkalarınca da gözlenebilir bir psikomotor ajitasyon ya da retardasyonun varlığı
6. Hemen hergün yorgunluk, bitkinlik ya da enerjisizliğin varlığı
7. Hemen hergün değersizlik, aşırı ya da uygun olmayan suçluluk duyguları
8. Hemen hergün düşüncelerini bir konuya yoğunlaştırma yetisinde azalma, kararsızlık
9. Yineleyici ölüm ya da intihar düşünceleri, intihar tasarı ya da girişimi
B. Bu belirtiler karma bir episodun tanı ölçütlerini karşılamamaktadır.
C. Bu belirtiler klinik açıdan belli bir sıkıntıya ya da toplumsal, mesleki ve önemli diğer işlevsel alanlarda bozulmaya neden olmaktadır.
D. Bu belirtiler bir madde kullanımının ya da genel tıbbi bir durumun etkilerine bağlı değildir.
E. Bu belirtiler yas ile daha iyi açıklanamaz. Yani sevilen birinin kaybından sonra ise, iki aydan daha uzun sürmekte ya da belirgin işlevsel bozulma, değersizlik düşünceleriyle hastalık düzeyinde uğraşma, intihar düşünceleri, psikotik belirtiler ya da psikomotor retardasyon bulunmaktadır. “
Bazı durumlarda ise kişiler kendilerini “oldum olası böyleyim, hep mutsuzum, isteksizim, hayattan zevk almıyorum” diyerek tanımlamaya çalışabilirler. Bu noktada Distimi’den şüphelenmek gerekebilir.
Özellikle son 2 senedir depresif ruh hali içinde olmak önkoşuldur. Buna eşlik eden belirtiler ise;
iştah azalması veya aşırı yemek, sürekli yorgunluk durumu, düşük benlik algısı, uyku bozuklukları, yoğun ümitsizlik duygusu, yoğunlaşamama, kararsızlıktır.
Bazı durumlarda ise, kişiler kendilerini “oldum olası mutsuzum, kendimi hayattan doyum alıyormuş gibi hissetmiyorum” diyerek ifade ederler. Bu tip hastalarda kişinin yaşadığı semptomlar çok ağır derecede olmayabilir ve bu; kişinin kendisini hasta olarak görmemesine sebep olabilir.
Bu durumda yapılması gereken şey, içinde bulunduğunuz olumsuz ruh halinin yaşamınızın değişmezlerinden biri olduğu düşüncesini kafanızdan bir an olsun silmek ve yardım aramaktır.
