Birçoğumuza duygularımızı bastırmamız ve yok saymamız ya da istismar edici bir biçimde ifade etmemize olanak sağlanmıştır. Örneğin öfke duygusu ifade edildğinde ya cezalandırılmıştır ya da bastırıldığında ayıplanmıştır. Çünkü ebeveynlerimize öğretilen de budur.Duyguların bastırılması kültürümüzde bağımlılıkların, istismarın, depresyonun ve hastalığın en temel sebeplarinden biridir.Bir diğer tutum da duyguların inkar edilmesidir. Çocuk tarafından duygu ifade edildiğinde ''hayır öyle hissetmiyorsun'' denir.Bu durumda çocuk kendi algılarına güvenmemeyi ve bastırmayı öğrenir.
Ebeveynlerimiz en temel modellerimizdir. Annemizin canı sıklıdığında durmadan yediğini, babamızın canı sıklıdığında içtiğini, ablamızın canı sıkıldığında sigara içtiğini görerek büyüyorsak biz de büyüdüğümüzde ve canımız sıkıldığında ve kendimizi kötü hissettiğimizde kendi duygularımızı uyuşturmak için ailemizin kullandığı bu başetme stratejilerinden birini kullanmayı öğrenmiş oluruz.Böylece hayatımızdaki bağımlılıkların başlamasına kapı aralamış oluruz.
Toplumumuzun çoğuna duyguları bastırmayı öğretmenin diğer bir yolu da ilaç kullanmaktır.Kültürümüzde erkeklerin yaşadığı duyguları ifade etmeleri göstermeleri ayıplanmaktadır.Bu durum kültürümüzdeki çoğu erkeğin ağlamakta ve kendi yasını ifade etmekte güçlük yaşamasına neden olmaktadır. Hatta onlar büyüdüklerinde kendinden küçükleri ağladıklarında ayıplayıp ''erkekler ağlamaz '' demektedir.Bu durum genellikle kalp krizine ve inme riskine neden olur.
Hastalık veya rahatsızlık kavramı genellikle bastırılan duygularla alakalıdır. Kişi öfkesini tuttuğunda bu öfkeli enerjinin bir yere gitmesi gerekir.Bazı kişiler bunu çeneinde, bazı kişiler göğsünde bazısı ise karnında tutar.Öfkeli enerji aslında vücudun herhangi bir yerinde tutulabilir.Bu enerji serbest bırakılmazsa vücudun kendisine şiddet uygulamaya başlar ve hastalıklar ortaya çıkar.Bir hastalığınız varsa kendinize şu soruyu sorun'' hayatımın nesinden rahatsızım'' insanlar genellikle duygusal acılarını fiziksel acılarına aktarırlar,''midem ağrıyor'' demek ''incindim'' demekten daha kolaydır.
Çoğu ailede duygular sağlıksız bir şekilde ifade edilmiştir.Öfke bağırarak ya da vurarak ifade edilir ve çocuğa kötü model olunur.Duyguların sağlıklı bir şekilde ifade edilmesinde ilk adım hislerimizi etiketlenmesini öğrenmektir.Çoğu insan kendi bedenlerinde yaşadıkları yoğun duygusal tepkileri ifade etmede uygun sözcüğü bulmada çok zorlanır.Duyguların sağlıklı bir şekilde ifade edilmesi insanın kendisini veya bir başka insanı yaralamadan, öfkeli , incinmiş, veya korkan enerjiyi bedenden atabilmektir. Yürüyüş yapmak, duş almak enerjiyi serbest bırakmaya neden olur. Bu duyguları bedenimizden attıktan sonra sevdiklerimizle olmak hem bizi hem de onları korur. Duyguların farkında olup onları bedenden atmanın en etkili yolu HİPNOTERAPİ'DİR.
