Merhabalar kısaca birkaç açıklama yapacağım bildiğiniz üzere yaşam döngüsü içersin de ölüm bir gerçeklik çocuklarda yetişkinler gibi sevdiklerini kaybedebilir bu türden çeşitli kayıplar yaşayabilirler buna tepki olarak : Ağlama ,öfke ve öfke nöbetleri,aşırı suçlayıcı ifadeler de bulunma(kendine veya bir başkasına )ruhsal çökkünlük ,kısa süreli şok ,ölen kişinin ölmediğini ısrarla tekrar etmeleri(hayır o ölmedi yaşıyor gibi cümleler duyabilirsiniz bu tür ifadelerde gayet normal çocuklar ölüm duygusuyla baş edebilmek için biz yetişkinler gibi ilkel savunma mekanizmalarını kullanırlar ,aslında ruhsal yapının korunması için bu tür savunma mekanizmalarının kullanılması oldukça sağlıklıdır )çocuğun yaşadığı olayı anlamasına olanak verilmesi gerekir Ebeveynlerin bu konuda destekleyici rolü çok önemli.

Peki Bu Acı Gerçeği Çocuklarla Paylaşırken Nelere Dikkat Etmeliyiz

Kısacası çocuklara gerekli açıklamayı yaparken olabildiğince gerçek ve çocuğun anlayabileceği doğru sözcükleri kullandığımızda doğal yüz ifadesi takınmalıdır yetişkinlerin ölüm gerçekliği karşısında çocuklarla konuşurken veya herhangi bir iletişime geçerken veya yas evinde üzülmüyormuş gibi yapmamaları çocukların yaşadığı duyguları ifade etmede büyük rol oynamaktadır bildiğiniz gibi yetişkinlerin deneyimleri çocuklar açısından oldukça önemlidir o yüzden kaybedilenin yasını beraber tutmak ağlamak ,kaybedilen hakkında konuşmak çok önemlidir.
Her çocuğun başa çıkma stratejisi farklıdır örneğin 5 yaşında ki bir çocuğun ve 10 yaşındaki bir çocuğun anlamlandırma algısı farklıdır psikologlar olarak 10 yaşında ki bir çocuğun 5 yaşında ki bir çocuğa oranla durumu değerlendirirken daha az kendini suçlaması ve bunun yaşam içerisinde bir gerçeklik olduğunu kavranması beklenir .Her nesne kaybında ,ayrılık gibi yaşam olaylarında çocukların ve yetişkinlerin de duygularını ifade etme olanağı verilmeli hatta az da olsa ölümle ilgili konuşulmalı çocuğun sorduğu sorular doğrultusunda cevap verilip sohbet edilirse bir nebzede olsa rahatlatıcı olacaktır.