Doktorsitesi.com

Çocuk Yetiştirmede Babanın Faktörü - Babanın önemi

Prof. Dr. Baybars Veznedaroğlu
Prof. Dr. Baybars Veznedaroğlu
9 Ağustos 2016183 görüntülenme
Randevu Al
Çocuk Yetiştirmede Babanın Faktörü - Babanın önemi

Babaların çocuk yetiştirmede sorumluluklarının neler olduğuna ilişkin inançlar zaman içinde değişim ve gelişim sergilemiştir.

Ayrıca baba figürü hem kız çocuklarının hem de erkek çocuklarının cinsel kimliklerinin sağlıklı gelişmesine de katkı sağlamaktadır.

İş yerinden yorgun gelip dinlenmeye ihtiyacınız olduğunda, çocuğunuza bu ihtiyacınızı söyleyin. Biraz dinlendikten sonra onunla daha rahat iletişime geçebilirsiniz.

Çocuğunuza dokunun. Sevginin ifade edilişinde ten temasının önemini unutmayın.

Onunla oyunlar oynayın. Birlikte keyif aldığınız aktiviteler yapın.

Çocuğunuzla oyun oynarken hedefiniz sadece çocuğunuzun keyif alması olmasın. Onunla birlikte siz de keyif alın.

Çocuğunuzu dinleyin. Onun ihtiyaçlarını anlamaya özen gösterin.

Çocuğunuzu tanıyın. Nelerden hoşlandığını anlamaya çalışın.

Özetle, iki evebeynli bir aile iken, çocuk yetiştirmede tek ebeveynin sorumluluğu üstlenmesi çocuk açısından faydalı değildir. Yaygın inancın aksine anneler kadar babaların da önemi büyüktür. Bu nedenle anneler, babaların da sorumluluğu üstlenmesine fırsat tanımalılar ve onları cesaretlendirmelilerdir.

Etiketler

Çocuk gelişimiÇocuk psikolojisiÇocuk gelişiminin izlenmesiBabanın önemiÇoçuk gelişiminde aileÇocuk gelişiminde babanın önemi

Yazar Hakkında

Prof. Dr. Baybars Veznedaroğlu

Prof. Dr. Baybars Veznedaroğlu

Prof. Dr. Baybars VEZNEDAROĞLU, İzmir’de doğmuştur. İlkokul öğrenimini İzmir Namık Kemal İlkokulu’nda, lise öğrenimini İzmir Bornova Anadolu Lisesi’nde bitirdikten sonra Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde başladığı tıp eğitimini de başarıyla tamamlayarak tıp doktoru unvanı almıştır. İhtisasını ise yine Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde yapmış ve 1995 yılında Psikiyatri Uzmanı olmuştur.

Önemli Bilgilendirme

Site içerisinde bulunan bilgiler bilgilendirme amaçlıdır. Bu bilgilendirme kesinlikle hekimin hastasını tıbbi amaçla muayene etmesi veya tanı koyması yerine geçmez.