Saldırganlık dediğimiz, tıpkı cinsellik gibi, insanda doğuştan varolan bir dürtüdür. Normal olarak bir bireyin bunu bazı durumlarda harekete geçirmesi ihtiyacı vardır. Sadece gerekli olduğu zamanlarda bu dürtü harekete geçmesi, bireyin yaşamını sürdürmesine yardımcı olur. Bundan dolayı, öncelikle çocuklarımıza bunun ne zaman uygun olacagı veya toplum tarafından uygun olmayan saldırgan davranışlardan uzak durması gerektiği öğretilmelidir. Saldırgan diye nitelendirdiğimiz çocuklar çok sık kavga eder ve geçimsizdirler. Kuralları sevmez ve çevreleriyle uyumlu değildirler. Bu nedenle sık sık ceza alırlar. Buna rağmen kısa süre sonra bu davranışı tekrar ederler. SALDIRGANLIK NEDENİ NEDİR? Her zaman bahsettiğim gibi ilgi ve sevgi eksikliği bütün psikolojik sorunların başında gelmektedir. Ruhumuzun besin kaynağı sevgi ve ilgidir. Evdeki eğitim ortamının dengesiz oluşuda bu davranışı tetikleyebilir. Bununla birlikte çocuğun baskı ve kısıtlanma olan ortamla, sürekli olarak, karşı karşıya kalmasıda nedenler arasındadır. Bildiğiniz gibi çocuklar model alarak öğrenmekte ve evde yada çevrede saldırgan davranışta bulunan bir modelin oluşu, çocuğu buna yönlendirebilir. Tabiki çocuğa karşı aile içinde uygulanan sözel veya fiziksel şiddetin oluşu, saldırganlığı varedebilir veya arttırabilir. Daha önce bu davranış ödüllendirildiyse; mesela aferin yavrum, erkek gibi dövüş... ne güzel vurdun öyle, aslanım benim... gibi ödüller, bu davranışı pekiştirir ve istemsiz olarak her yerde bu davranışları uygulamak isteyecektir. En önemlilerinden biri olan şiddet içerikli yayınların çocuklar üzerindeki etkisi defalarca makalelere ve araştırmalara konu olmuş, hepte aynı sonuçla huzurunuza sunulmuştur.
Bir kez daha benden duyun;
ŞİDDET İÇEREN BİLGİSAYAR OYUNLARI,
TV PROGRAMLARI,
DİZİLER VS.
hepsi ama hepsi çocuğun, şiddeti görerek öğrenmesine neden olur. Yani çocuğu negatif olarak etkiler...
Peki anne ve babalar bu durumda neler yapabilir ve nelere dikkat edebilir?
Ev ortamında sözel veya fiziksel şiddetten kaçınmalı, çocuğa saldırgan birey imajı ile örnek olunmamalıdır. Çocuğun sergilediği saldırganlık davranışına, ceza olarak, đayakla tepki gösterilmemelidir. Bu çocuğa ceza değil; "saldırganlık öyle olmaz böyle olur! " dan başka bir şey değildir. Bunun aksine, çocuğun bu davranışları sergilediğinde, aynı davranışın kendisine yapıldığında ne hissedeceğini düşünmesine yardımcı olabilirsiniz. Çocuğa sorunların kavga etmeden de çözüleceği konusunda yöntemler öğretebilirsiniz. Eğer bir eşyaya zarar verme durumunda, mesela dışarıda veya bir arkadaşınızın evinde, harçlıklarını biriktirip bu zararı karşılamasını sağlayabilirsiniz. Böylece davranış caydırıcı olacaktır. Saldırganlık üstü örtülecek bir davranış değildir. Aksine bir problemin olduğunu gösteren bir davranıştır. Bu davranışlarla nasıl başa çıkılacağı konusunda bir uzmandan mutlaka yardım alınmalıdır.
