Yaşam bir serüvendir ve bu serüven içerisinde bir çok dönemi barındırır. Doğumdan ölüme kadar geçilen bir çok gelişim basamağı vardır. Bunlar içerisinden bebeklik yaşam serüveninin en savunmasız dönemidir.
Bebeklik dönemi incelenirken dikkat edilmesi gereken bazı gelişim kısımları vardır. Bunlar; motor gelişim, bilişsel gelişim, dil gelişimi, sosyal ve duygusal gelişimdir. Bebeklik dönemi gelişimi incelenirken bu basamaklardan herhangi birinde oluşan eksiklik yaşam serüveni ilerledikçe daha belirgin hale gelecek ve bazı problemlere yol açacaktır.
Ebeveynlerin genel olarak en çok zorlandıkları ve korktukları dönem bebeklik dönemidir. Özellikle ilk bebeği olan ebeveynler bir çok kez kaygıya kapılacaktır. Bu dönem içerisinde iki yaş grubu bebekler değişen duygu durumları nedeniyle ailelerine bazı zorluklar yaşatmaktadır. Bilgi ve tecrübesi az olan anneler bu dönemi bir felaket olarak görebilir.
2 yaş döneminin hassasiyeti ve getirileri karşısında karmaşaya kapılan ebeveynler, nasıl davranacakları konusunda panikleyebilir. Böyle olunca ebeveynler tutarsız tepkiler vermeye başlayacak ve çocuğun anlam karmaşası daha da artacaktır. 2 yaş sendromu 1,5 yaşından başlayarak 3,5 yaşına kadar devam eden bir süreçtir. Literatürde bu dönem ‘erken ergenlik, çocukluk dönemi negativizm, teribble two’ olarak adlandırılmaktadır.
Çocuğun 2 yaş sendromunda olduğu nasıl anlaşılır?
Hırçın, öfkeli davranışlarda bulunma,
Daha önceden yaparken zevk aldığı eylemleri yapmak isteme,
Beslenme düzeninde değişiklikler,
Uyku problemleri, ağlayarak uyanma,
Bir şeyleri elde etmek için ağlama kozunu kullanma,
Her şeye itiraz etme, yumruklarını sıkarak, ayaklarını sertçe vurarak bağırma,
Anne babaya vurma, eşyaları fırlatma, birçok şeyi atarak kırma,
Ufacık şeylere bile alınma, küsme,
Kendi konuşma,
Artan bir özgüvenden dolayı gizlice dışarıya çıkma, komşuya kaçma,
Bunlar hormonların artışının çok yükseldiği döneme denk gelir. Bu yüzden 2 yaş sendromu olarak adlandırılır. Ancak bazı ebeveyn tutumlarından kaynaklanan davranış problemleri görülür. Bunlar;
Kardeşler arası kıskançlık,
Ebeveynlerin aşırı tutucu ve korumacı tavrı,
Yanlış tuvalet eğitimi,
Temizlik konusunda çok ısrarcı olma,
Ebeveynlerin birbirine şiddet uygulaması,
Çocuğun enerjisini atamaması,
Sonucu ortaya çıkan davranışlar 2 yaş sendromu ile karıştırılmamalıdır.
Anne ve babalar nasıl davranmalı?
Öncelikle bunu doğal bir davranış olarak karşılamalıdırlar. Dönemin getirdiği bir bir sorun olarak görülmelidir.
Baskıcı tavırlardan uzak durun. Eğer sakinliğinizi koruyamıyorsanız mutlaka o ortamdan uzaklaşın.
Öfke düzeyi arttığında dikkati farklı yöne çekmek en etkili yöntemdir.
Telefon, televizyon, bilgisayar gibi teknolojik ürünlerden uzak turun. Doğayla, insanlarla vakit geçirmesini sağlayın. Kaliteli zaman geçirmek en önemlisidir.
Anlatmak istediğiniz şeyleri oyun diline çevirerek aktarım yapın. Bunu yaparken mutlaka onun boy seviyesine inerek konuşun.
Davranışlarınızda tutarlı olun. Bugün hayır dediğiniz bir şeye asla yarın evet demeyin, eşinizle mutlaka aynı kararda olun.
Ona seçim şansı tanıyın. Seçenekler sunun ve onun istediği şeçenğe yönelmesinde destekleyici davranın.
Kendi yapabilecekleri şeyler konusunda destekleyin.
