Prof. Dr. Halil İbrahim Güllü

Ülkeminizin yetiştirdiği en kıymetli doktorlardan olan Prof.Dr. Sayın İbrahim Güllü ile tanışmam lenfoma hastalığım vesilesi ile oldu. Kendimi son derece gergin düşünceler ve koyu bir karanlık içinde hissederek ilk kez gittiğim muayenehanesinde Sayın Doktorumun sıcak ve güler yüzlü bir ilgiyle karşılaması, rahatlatıcı tavrıyla hastalığımı detaylı bir şekilde açıklaması, titiz muayenesi ve engin ilmi benim ve yakınlarımın moralimizi yükselterek umut verdi ve şifa bulacağıma inandırdı. İbrahim Güllü Hocam sormak istediğim soruları henüz ben sormadan gözümden anlayarak cevaplayacak kadar yakın ilgisi ve yüksek empati duygusuyla her zaman sonsuz güven veriyor. Önceki gün gittiğim son kontrolümde, Kıymetli Doktorumun engin bilgisiyle ve büyük başarıyla planlayarak uyguladığı harika tedavi sayesinde şifa bulduğumu Sayın Hocamın ağızından duymuş olmamın mutluluğu ve sonsuz minnettarlığı ile kendisine teşekkürlerimi ve saygılarımı sunuyor, çok sağlıklı, çok uzun bir ömür diliyorum. Sağ olun, var olun Hocam. Dualarım hep sizinle

Zor zamanlarımızın sabırlı, anlayışlı refakatcisi. İyi ki varsınız

Dünyanız başınıza yıkıldığında, dünyanız karardığında, toplu iğne ucu kadar bir ışık ararsınız ne yöne bakacağınızı bulmak, hayata tutunmak, ümitlerinizi yeşertmek için.. o anda razı geldiğiniz o ışığı beklerken, size uzanan aydınlık bir el varsa eğer, “hissettiğiniz mutluluğu” tarif edebilir misiniz? Herşey yolunda giderken, sonrasında aniden tepetaklak olmuşken, derin sularda boğulmak üzereyken, bir umut birini görsem de yardım istesem diye yalvarırken: bir anda bir can simidi gelse önünüze, “yaşayacağınız güveni” tarif edebilir misiniz? Çölde mahsur kalmışken, günlerce bir yudum suyun hayalini kurmuşken, birisi size bir sürahi dolusu su uzatsa, “minnetinizi” tarif edebilir misiniz? Sıkışıp kalmışken, hareket edemezken, gücünüz tükendiğinde: biri sizi çekip alsa “onun için edeceğiniz duayı” kelimelere sığdırabilir misiniz? Tüm bu hisleri barındıran ruhunuz bedeninize sığmazken, karşınızda sizi anlayan sizin dilinizden konuşan ve sırtınızı sıvazlayan birinin hakkını nasıl ödersiniz?? Hakkınız ödenmez, size edeceğimiz dua kelimelere sığmaz, minnetimiz sevincimiz tarif edilmez hocamm… İbrahim hocam: kör kuyularda ışık, susuz çöllerde çağlayan, çaresizliğin ardından gelen umut oldunuz.. kaç hayır duası aldınız bilinmez ve her gün kaç yenisinin eklendiği.. ne mutlu “siz” olmak ne gururlu “İbrahim Güllüoğlu” olmak.. kelimelerin kifayetsiz kaldığı yerlerden mutluluktan ağlayan gözlere, yangının ortasından okyanuslara kavuşturdunuz bizi.. allah sizden bin kere razı olsun🙏🙏 İyi ki varsınız….

Cümlelerime nereden nasıl başlamalıyım pek bilemiyorum .. ama kalbimden de, dilimden de geldiği gibi paylaşacağım duygularımı... Bir kamu kurumunda henüz çiçeği burnunda devlet memuruyum ben.. yaşım 28, çiçeği burnunda diyorum, hayatında tam başındayım hani. .Sizlerde anlarsınız bu yaşlar tam hayal yaşıdır.. pembe rüyaların, cıvıl cıvıl kuşların uçuştuğu bir dönemdi işte.. bir gün o kötü haberi aldığımda tamda ayırt edemediğim bir karanlığa girdim sanki.. evet kulaklara pekte hoş gelmeyen, duyulduğunda irkilesi ama yinede şükürler edilesi bir hastalığım varmış meğer.. “Klasik Tip 2. Evre Hodgin Lenfoma hastalığı..” bilmediğim, anlamadığım, duymadığım bir hastalıktı.. internetten vs duyduğum kadarıyla diğer türler gibi zor bir hastalıktı.. henüz hastalığımın bile adını bilmezken bir serüvenin içinde buldum kendimi.. gezmediğim, gitmediğim, görüşmediğim kaç doktor kaç hastane kaldı bilmiyorum... can havli derler ya hani o misal.. herşey öyle hızlı gelişmeliydi ki.. ani kararlar, değişen fikirler, stresli gergin düşünceler herşey üst üste.. hafızalarımın 1 dk dahi boş kaldığını hatırlamıyorum.. tam dünyam karanlıkken, umutlarım tükenmişken onun muayenehanesine bir şans eseri çok zor şartlarda kabul edildim.. çünkü öyle hassastıki .. diğer hastalarından ayıracağı 1 dk bile öyle kıymetliydi ki.. herkesi kabul edemez öyle.. hasta sayısını sınırlı tutarmış Sayın Hocam.. hepsi ile teker teker ilgilenip, hatırını gönlünü kırmayıp iki kelamı bile düşünür imiş hocam.. evet Prof. Dr. İbrahim Güllü ... belkide benim 28 yıllık yaşam serüvenimde ki tek şansım..güç kaynağım, ilacım, dostum, en iyi arkadaşım, sırdaşım...şükürler olsun ki dermanım.. hem psikoloğum, hem ağabeyim, hem babam... iyiki yollarımız kesişti.. benimle uyguladığı tedavimi 2 ay kadar kısa bir sürede sonuçlandırdı...kendisine minnettarım.. “Siz değerli arkadaşlarım; bu hastalık sürecinin ne kadar zor olduğunu öyle iyi anlıyorumki.. Sizlere duam eğerki bu süreçte ve bu sayfada iseniz, umarım Sayın Hocamla tanışma fırsatı bulursunuz.. Kanser beni değil, ben kanseri yendim... “

2015’de başladı serüvenim Bu dünyadan belli ki gidecektim Neydi,nasıl olmuştu bilemedim Bitecekti artık ömür serüvenim Dünya iyisi,güzeli,bilgilisi Çıktı karşıma (PROF.DR. İBRAHİM GÜLLÜ) Koca yüreği ile gün ekledi hayatıma Böyle değerlerimiz oldukca Zor veda ederiz yaşama Derdi olan hocama gelsin Aklındaki soru işareti?.... gitsin Uzmanını bulduğu için şükretsin Yaşamına devam etsin Allah’ım Hocamın ömrünü uzun etsin Sayesinde bizlere derman şifa versin İlmi büyük,gönlü yüce sevgili hocam İyi ki varsın iyi ki bizimlesin!... Sonsuz saygı ve sevgilerimle Feriha Çankaya Yıldırım 03.06.2020