ICSI olarak bilinen tüp bebek dendiğinde, mikroenjeksiyon tekniği kullanılarak tek bir sperm hücresinin yumurta içine verilmesi anlaşılır. İlk kez 1992 yılında uygulamaya başlanmıştır. Bu yöntemle çiftlerin yaklaşık yarısı çocuk sahibi olabilir. Ancak geri kalan yarısında ise ne yazık ki sonuç alınamamakta. Son yıllarda yapılan çalışmalar, bu olgularda sperme ait faktörlerin rol oynayabileceğini ortaya koymuştur.
Fertilizasyon yani döllenme, spermin içindeki genetik materyali yumurtaya taşımasıyla gerçekleşir. Spermin genetik malzemesi kromozomlar olup, DNA adı verilen bir çift zincirden oluşmuştur. Bu zincir üzerinde dizilen genlerimiz, yumurtadaki genlerle eşleşerek embriyoyu meydana getirir ve bu da 9 ay sonra dünyaya gelecek olan çocuğumuza doğru oldukça karışık bir gelişim süreci içine girer. İşte, sağlıklı bir gebeliğin olabilmesi ve başarılı bir doğumla sonuçlanabilmesi, ancak sağlam genetik malzemelerin varlığına bağlıdır.
Yakınlarda, Amerika Birleşik Devletleri’nde Utah Üniversitesi’nden bir grup araştırıcı tüp bebeğe karar verilmiş 215 çiftte erkeklerin spermlerinde DNA hasar oranlarını araştırarak, embriyo gelişiminin her aşamasında, sperm DNA hasarı arttıkça, embriyo kalitesinin de bozulduğunu gösterdiler.1 Gerçekten de, geçtiğimiz sene dünyanın en büyük tıbbi makale inceleme merkezi “Cochrane Database Library” sperm DNA hasarlarının tedavi sonuçları konusunda 4179 erkeği kapsayan çok geniş kapsamlı bir araştırma yaptı.2,3 Dünyada bu konuda yapılmış çok sayıda çalışmayı inceledi. Aralarında güvenilir olduklarını seçip, sonuçlarını toplayarak yayınladı. Buna göre sperm DNA hasarı yüksek olan erkekler antioksidanlarla tedavi edilirlerse, eşlerin gebe kalıp sağlıklı doğum yapma olasılığı, tedavi almayanlara göre yaklaşık 4 kat artmaktaydı.
Her ne kadar bunun aksi sonuçlar olsa da, sağlıklı bir spermle tüp bebeğe girilmesinin gebelik başarısını artıracağı anlaşılmakta.
1Hum Reprod. 2014 Nov;29(11):2402-12.
2Cochrane Database Syst Rev. 2014;12:CD007411.
3Cochrane Database Syst Rev. 2011 Jan 19;(1):CD007411.
