Merhabalar ,
2013 yılında Bursa Muradiye Devlet hastanesinde anneme total diz protezi takıldı , ameliyat esnasında ve sonrasında hastaneden kaynaklanan bir çok komplikasyonla karşılaştık. Taburcu olduktan sonra , annemin dizinin hareketlerini yapamadığını farkettik doktorumuza durumu defalarca kez anlatmamıza ve hastayı her hafta hastaneye taşımamıza rağmen 3 ay sonra 5 ay sonra 1 yıl sonra gibi … süreler sonunda zamanla dizin istenen açıya geleceğini söyledi. Aslında tam tersi bir tabloyla karşı karşıyaydık, bu tür ameliyatlardan sonra hastanın dizinin hemen aktif olması gerekmektedir. Zaman alehimize işlerken sürekli oyalandık ve 3 yılın sonunda annem artık yürüyemez duruma geldi, protezi takan doktorumuz revizyon ameliyatını yapamayacağını söyleyerek bizi başından atmayı başardı, kısacası kandırıldık insan hayatı bu kadar ucuz. Bursa’da hatta Ankara’da birçok doktor ile görüştüm ve bazıları inanılmaz fiyatlar söyleyerek çaresizliğimden samiyetsizce faydalanmaya çalıştı , bazıları ise bu hareketsiz protezi çıkaramayacaklarını başarısız olacağını hatta daha kötü olabileceğini bu şekilde kalmasını söylediler, yani annem her gün enfeksiyonlu hareketsiz bir diz ile yaşamını sürdürmeliymiş … Artık tüm umudumu hekimlere karşı güvenimi kaybetmişken, araştırmalarım sonucu bu ameliyatı tek yapabilecek doktorun Sn. M.Sadık Bilgen olduğunu öğrendim,kabul etmeyeceğini düşünerek kendisine gittik ve yıllardır ne kadar zaman kaybettiğimizi annemin durumunun git gide kötüye gittiği ve acil revizyon olması gerektiğini söyledi. Anlayabileceğim dilde nasıl bir ameliyat yapacağını, nelerle karşılaşacağımızı en ince ayrıntısına kadar anlattı, kendi hastası olmamasına rağmen ilgisini şaşkınlıkla izledim. Annemin durumunu görünce bizim kadar üzüldü ve başkasının mahvettiği hastayı kabul etti ( kimse cesaret edememişti ) ameliyatımızı uludağ üniversitesinde gerçekleştirdi , annem ertesi gün 1 yıl aradan sonra tekrar yürümeye başladı , dizin açısı belli bir seviyeye geldi ,hastanın mutluluğunu düşünebiliyor musunuz?Tekrardan yürüyebilmek nasıl büyük bir başarı ve mutluluk, yürüyemez hatta yaşamaz diyen hekimlerimiz görmeliydi bu durumu , hastanın doktoruna güvenmesi ve inanması tedavide çok önemli faktördür. Biz doktorumuzu ilk gördüğümüz anda güvendik ve ne kadar doğru bir karar verdiğimizi anladık. Üniversite hastanelerinde genellikle mecbur kalmadıkça tedavi olmak istemeyiz , prosedürlerinden bıkarız , hocalarla görüşemeyiz , biz ve hocamın diğer hastalarıda bu sorunlara hiç karşılaşmadık , tedavimiz çok dikkatli yapıldı , hocamız tarafından bizzat takip edildi , kendisine inanılmaz yoğun olmasına rağmen hastanede sürekli ulaşabildik , hiç kimsenin vasıtasıyla tanışmadım herkes gibi normal bir hasta yakınıyım, annem için ne kadar çabaladığımı gördükçe, benim kadar üzüldüğünü hissettim, tüm hastalarına üzülüyor ve onların mutluğu için çabalıyor , tedavinin yanı sıra şahsen kendisinden çok şey öğrendim iyi insan olmanın ,hekimlikten daha önemli olduğunu, dürüstlüğü, geniş açılı düşünce tarzını, hastasıyla üzülen , mutluluğu ile mutlu olan hekimi ilk kez gördüm daha sayamayacağım bir çok özellikleri. Her ne kadar övülmekten hoşlanmasada, sadece görevimi yapıyorum desede, değerli hocam benim kahramanım… Elinden gelenin ve görevinin fazlasını yapıyor , sadece hastalarını mutlu görmek için.Hekimliğine de , karakterine de tüm hastaları ve hasta yakınları hayran … İyi ki Allah sizi bizim karşımıza çıkardı hocam … Annemin attığı her adımda emeğiniz büyük, sayenizde çok mutluyuz. Uzun yıllar sağlıkla, hastalarınıza umut olmanızı dilerim … Saygılarımla …
Görüşü Şikayet Et