Yaygın anksiyete

İlaç bitiminden sonra hocam kişi nasıl mücadele edebilir kaygıyi kontrol için ilaç ile iyileşmiş birine ne tavsiye edersiniz geri kalan hayatında tekrar nüks olmaması için?

İlaç tedavisi bittikten sonra gerekli durumlarda psikoterapi tekniklerinin uygulanması nüks engelleme açısından işe yarar mı hocam dediğinize göre yarıyor sanırım.

Biyolojik olarak kaygıya yatkınlık olabilir fakat bunu tecrübelemiş ve atlatmış bir insan psikoterapi alınca neyin ne olduğunu bilince düşünce-duygu-davranış olgusunu idrak ettikten sonra ilaç unsuruna olan ihtiyaç azalmaz mı hocam sizce? Yani o zaman her kaygıda ilaç kullanalım kötü hissettiğimizde ilaç kullanalım. Kaygısal bozuklukların temelinin çoğunlukla sebebi tam olarak bilinmezken temeli biyolojik olduğunu ilk sizden duydum açıkçası. Ben daha çok kaygısal bozukluklarda sebebinin biyolojik yatkınlıktan daha çok psikolojik etmenlerin var olduğunu duymuştum. Yanlışsam düzeltin. Yani şizofreni, bipolar gibi bozukluklar mesela daha çok biyolojik kökenli ve llaç kullanmak gerekiyor. Fakat kaygı bozukluğunda böyle bir durum olmadığını düşünüyorum. O zaman biyolojikse elimizde olan hiçbirşey yok gibi bir anlam çıkıyor da o yüzden soruyorum. Çünkü kaygısal bir sorun olduğunda psikoterapi teknikleri ile kontrol altında tutabiliyorsak bu tamamen biyolojik olmadığı sonucuna ulaştırır. Uzun yazdım ama saygılar. Tartışılması güzel bir konu.

Yani şöyle hocam. Psikiyatri olarak biraz asemptomatik çalışıyoruz. Fakat tabiki 1 ay içersinde 2 bin lira verecek kadar durumum tabiki yok ihtiyacım olduğunda gidiyorum. Hasta şayet hocam 2_3 hafta içerisinde beni ayağa kaldir diyorsa ilaç uygun görünüyor. Fakat bilişsel davranışçı terapi uzun zaman dönemlerinde avantajlı gibi görünüyor, ilaç tedavisine göre. İlaç tedavisi ucuz, kaygıların nedenine ve kaygıyla nasıl baş edebileceğine odaklanmadigi için kısa süre içersinde kendine getirme için güzel fakat ilaç bitiminde hastanın bir daha bu durumla karşılaşması durumunda nasil kaygıyla mücadele vereceğini bu ilaçlar öğretmiyor. Bu sebeple ilaçla iyileşmiş kişiyi sürekli olarak iyileşme ve tekrar relaps şeklinde görüyoruz. Asil nedeni ortadan kaldıramıyoruz. Bilişsel davranışçı terapi gibi psikoterapi teknikleri uzun vadede uygulamalı bir olay olduğu için hemen bir iyileşme sağlamaz ilaçlar gibi fakat bu konuyu öğrendikçe psikoterapi ile ileriki yaşamında bu kişide ilaca daha az ihtiyaç duyacağını düşünüyorum. Bilmiyorum sizce de öyle mi tabi? Biyolojik bir yatkınlık hemen kaygı yapma heyecanlanma aklına gelen her düşünceyi evhama çevirme gibi kişiye özel yakınlıkları ve özellikleri olabilir önemli olan baş etmeyi öğrenmek bu da dediğiniz gibi epey maddi ve zaman gücü gerektiriyor. Sizlerin bu konuda fikirleriniz neler iyi psikoterapi almış kişilerin gelecekteki prevelansları hakkında. Teşekkürler. Sevgiler. Saygılar.

Bende onu merak ediyordum. Zaten teşekkürler cevabınız için. Hocam 20 seans ta fazla ama 12 seans benim için yeterli oldu mesela. Teşekkür ederim cevaplarınız için yüz yüze de konusabilseydik keşke.

Evet çok güzeldi, inşallah bir çay içeriz Antalya ya gelirsem.