Yaygın anksiyete
Hocam peki yaygın kaygı bozukluğunu atlatmış birine bır daha patolojik kaygı yaşamaması açısından ne önerirsiniz? Kaygıyı yönetmeyi nasıl nerede öğrensin? Rahatsızlığın nüksünü önlesin. Nasıl başarabilir sizce? Bu konuda farkındalık mı kazansın. Farkındalık kaygıyi belli bir düzeyde tutabilir mi? Geleceği için ne tavsiye edersiniz atlatmış birine yani? Teşekkürler
"Farkındalık kazanmak" ile neyi ifade ettiğinizi anlayamadım. Ben varoluşçu ve bilişsel psikoterapi uygulamalarını, farmakoterapiyi kullanıyorum tedavimde ve sürdürüm aşamasında.
İlaç bitiminden sonra hocam kişi nasıl mücadele edebilir kaygıyi kontrol için ilaç ile iyileşmiş birine ne tavsiye edersiniz geri kalan hayatında tekrar nüks olmaması için?
Psikoterapi ile öğrendiği teknikleri gerekli durumlarda kullanmasını öneririm.
İlaç tedavisi bittikten sonra gerekli durumlarda psikoterapi tekniklerinin uygulanması nüks engelleme açısından işe yarar mı hocam dediğinize göre yarıyor sanırım.
Faydalı olabilir; ama şu gerçeği de unutmamak gerekir ki ruhsal rahatsızlıklarda biyolojik temeller güçlüdür, bu da vakalarımızın büyük kısmında ilaç tedavisi uygulamayı gerektirir.
Biyolojik olarak kaygıya yatkınlık olabilir fakat bunu tecrübelemiş ve atlatmış bir insan psikoterapi alınca neyin ne olduğunu bilince düşünce-duygu-davranış olgusunu idrak ettikten sonra ilaç unsuruna olan ihtiyaç azalmaz mı hocam sizce? Yani o zaman her kaygıda ilaç kullanalım kötü hissettiğimizde ilaç kullanalım. Kaygısal bozuklukların temelinin çoğunlukla sebebi tam olarak bilinmezken temeli biyolojik olduğunu ilk sizden duydum açıkçası. Ben daha çok kaygısal bozukluklarda sebebinin biyolojik yatkınlıktan daha çok psikolojik etmenlerin var olduğunu duymuştum. Yanlışsam düzeltin. Yani şizofreni, bipolar gibi bozukluklar mesela daha çok biyolojik kökenli ve llaç kullanmak gerekiyor. Fakat kaygı bozukluğunda böyle bir durum olmadığını düşünüyorum. O zaman biyolojikse elimizde olan hiçbirşey yok gibi bir anlam çıkıyor da o yüzden soruyorum. Çünkü kaygısal bir sorun olduğunda psikoterapi teknikleri ile kontrol altında tutabiliyorsak bu tamamen biyolojik olmadığı sonucuna ulaştırır. Uzun yazdım ama saygılar. Tartışılması güzel bir konu.
Bu yazdıklarınız alınacak birkaç seanslık psikoterapi ile olacak şeyler değil ne yazık ki. Aylarca her ay 2 ila 4 bin lirayı psikoterapiye ayıracak hastaya da, bu hastanın parasını alacak doktora da ne mutlu...Gerçekler böyle değil ama...Ben bir seansta iyileştirip göndermek zorundayım. Bunu yaparken ilaç da, bilişsel psikoterapi de, elimde ne varsa kullanıyorum. 20 -30 seansa para ayıracak insan sayısı çok az. Örneğin Ankara'da bu işin maliyeti en az 15 bin lirayı bulur. Diğer yandan "ilk sizden duydum" sözünüz çok absürd kaçtı genç arkadaşım. Size çabanızda engin başarılar diliyorum.
Yani şöyle hocam. Psikiyatri olarak biraz asemptomatik çalışıyoruz. Fakat tabiki 1 ay içersinde 2 bin lira verecek kadar durumum tabiki yok ihtiyacım olduğunda gidiyorum. Hasta şayet hocam 2_3 hafta içerisinde beni ayağa kaldir diyorsa ilaç uygun görünüyor. Fakat bilişsel davranışçı terapi uzun zaman dönemlerinde avantajlı gibi görünüyor, ilaç tedavisine göre. İlaç tedavisi ucuz, kaygıların nedenine ve kaygıyla nasıl baş edebileceğine odaklanmadigi için kısa süre içersinde kendine getirme için güzel fakat ilaç bitiminde hastanın bir daha bu durumla karşılaşması durumunda nasil kaygıyla mücadele vereceğini bu ilaçlar öğretmiyor. Bu sebeple ilaçla iyileşmiş kişiyi sürekli olarak iyileşme ve tekrar relaps şeklinde görüyoruz. Asil nedeni ortadan kaldıramıyoruz. Bilişsel davranışçı terapi gibi psikoterapi teknikleri uzun vadede uygulamalı bir olay olduğu için hemen bir iyileşme sağlamaz ilaçlar gibi fakat bu konuyu öğrendikçe psikoterapi ile ileriki yaşamında bu kişide ilaca daha az ihtiyaç duyacağını düşünüyorum. Bilmiyorum sizce de öyle mi tabi? Biyolojik bir yatkınlık hemen kaygı yapma heyecanlanma aklına gelen her düşünceyi evhama çevirme gibi kişiye özel yakınlıkları ve özellikleri olabilir önemli olan baş etmeyi öğrenmek bu da dediğiniz gibi epey maddi ve zaman gücü gerektiriyor. Sizlerin bu konuda fikirleriniz neler iyi psikoterapi almış kişilerin gelecekteki prevelansları hakkında. Teşekkürler. Sevgiler. Saygılar.
Yaygın anksiyete bozukluğu yaşamın her döneminde yeniden ortaya çıkabilir; pek çok yaşam olayı tetiği çeker: İşten atılma, iş bulamama, iflas, boşanma, fakirlik, hastalık, kayıplar, ekonomik sıkıntılar, geleceğin belirsizliği, yakınların kaybı ve daha düzinelerce olay...Bu yüzden ben tek seansta bile ilaç tedavisi ile psikoterapi ilkelerini hastama veririm. İlacı yazmam 2 dakikamı alır; psikoterapinin ilkelerini temel olarak sunmam 48 dakika. İlaç iyileşmeyi % 100 garantiler. 10 seans tek başına psikoterapi uygulasam % 100 başarıyı kesin vaad edemem. Pek çok hastanın bu ekonomik şartlarda tek atımlık barutu oluyor (tek seansa ödenecek para). Uzun dönem psikoterapi alabilmiş hastalar tabii daha şanslı, yeni ataklarla karşılaştıklarında bunlarla başedebilme konusunda daha yetenekli olurlar ama bunun da bedeli en azından 20x500 lira...ödeyebilene ne mutlu...
Bende onu merak ediyordum. Zaten teşekkürler cevabınız için. Hocam 20 seans ta fazla ama 12 seans benim için yeterli oldu mesela. Teşekkür ederim cevaplarınız için yüz yüze de konusabilseydik keşke.
Rica ederim. Her zaman beklerim; keyifli bir sohbetti.
Evet çok güzeldi, inşallah bir çay içeriz Antalya ya gelirsem.
Görüşmek üzere.
