okb hakkında

hocam ben okb ve majör depresyon hastasıyım.Askerlik v.s yapmadım 2 ay psikiyatri hastanesinde yattım.Hocam ileri seviyede hiv ve hastalık takıntım var. her gün acile gidiyorum,her hafta hiv testi yaptırıyorum.hayatım kabus gibi..inanılmaz mutsuz ve sıkıntılıyım. dün akşam kendi kendime bir karar aldım( dün yine acil deydim çünkü-diazem yaptırdım ) dün aldığım karar şu: okb üzerime geliyor,sıkılıyorum bunalıyorum,terliyorum ve panik atak geçiriyorum.ama artık her atak olduğunda kendimi hastane aciline atmayacağım,hiv testi için kan vermeyeceğim.belki bu süreç çok sıkıntılı geçecek..belki başlarda yıpranırım..ama zamanla şiddeti azalır bu korkularımın değil mi?..çünkü okb yanan bir ateşse eğer,ben okb nin yarattığı korku ve panikle sürekli test yaptırıyor ve acile gidiyorum,yani yanan okb ateşinin altına odun atıyorum ateşi besliyorum ve bu yüzden bu ateş hiç sönmüyor..artık okb ateşinin altına odun atmayacağım hocam..ama bir durum var,ben ilaç kullanmayı uzun süre önce bırakmıştım.kendi kendime telkin yaparak baş edebilirmiyim,yoksa tekrar bir uzmana görünüp ilaca başlayayım mı? not: şuan ki durumum,her gün acildeyim(diazem),haftada 1 kez hiv testi,uykusuz ve korku dolu geceler,aileme bağırma,stres,üzüntü,mutsuzluk,hiç bir şeyden keyif almama,verimsiz iş hayatı..gün 24 saat ise günün 23 saati hiv düşünme.iç çamaşırlarıma çamaşır suyu döküyorum,annem makinaya atarken ona da hiv geçmesin diye.her gün kendimde hiv belirtisi arıyorum.ama ilaçsız,kendi kendime terapiyle yenebilir miyim? not: daha önce aldığım tanılar( farklı hastanelerde ),okb ve majör depresyon,a tipik psikoz,en son aldığım tanı paranoid şizofreni( paranoid şizofreniden iki ayrı hastane %45 sağlık kurulu raporu verdi),doktora şizofreni olmadığımı söyledim,paranoyaklık olabilir belki ama şizofreni yok..ama ikna olmuyor doktor.