Hocam ben kendim gibilerini gördüğümde çıldırıyorum. Kendim gibilerden nefret ediyorum. Toplu taşımada kendim gibi kitap okuyan biri gôrünce , dış görünüşü bana benzeyen birini görünce hemen uzaklaşıyorum.Çünku tahammûl edemiyorum. veya tanıdıkça karakteri bana benzediğini gördüğüm kişilerden nefret ediyorum, uzaklaşıyorum.o derece nefret ediyorum ki böyle kişilere dolaylı da olsa iyiliğim dokunur diye ödüm kopuyor. örneğin en basitinden; forum sitelerine, haber sitelerine yorum yazamıyorum, çünkü kişiliği benim gibi olan birisi yazdıklarımdan ilham alır, feyiz alır, olumlu bişey kapar ve ben de hırsımdan çatlarım diye yazmıyorum veya toplu taşımada, insanların görecekleri yerde kitap okumak istemiyorum çünkü kişiliği bana benzeyen birisi benim kitap okuduğumu görerek, kendisi de kitap okumak aklına gelir ve ben ona dolaylı da olsa iyilik yapmış olurum korkusuyla okumuyorum hocam. Ama bana benzemeyen, vurdumduymaz, uçarı,başına buyruk kişilere karşı böyle bir nefret duymuyorum.Bana ôneri verin hocam.
Anlattığınız durumlara bakarsak bu konuda düzenli ve ciddi bir şekilde profesyonel destek almanız gerektiği kanaatindeyim.Gücünüzü toplayın, odaklanın ve en kısa zamanda terapi seanslarınıza başlayın. Saygılarımla...