Kaybetme korkusu suçluluk psikolojisi

Merhaba hocam 32 yaşında bir bayanım. 16 ay önce 4,5 aylık ikiz bebeklerimi plasenta kaynakli sıkıntı nedeniyle kaybettim. O süreçte bebeklerimi kaybetmemek için pek çok doktora gittik bütün tedbirleri aldik. Ama ne kadar çabalasak da bebeklerim karnımda öldüler. Ben de dogum sonrasi bir gun yogun bakimda kaldim. 6 ay sonra tekrar hamile kaldım ve hamilelik sürecimde evham denecek kadar tedbirli davrandım. Bebegim cok sukur saglikla dogdu. Şu an 2 aylık. Ama ben bebeğim söz konusu olduğunda çok duygusallasiyorum. Aklım sürekli onda. Sürekli yüzüne bakma ihtiyacı hissediyorum. Kesinlikle 10 dakika bile yalnız bırakamıyorum. Aşı olsa onunla birlikte ben de ağlıyorum.hasta olmasindan çok korkuyorum. Ve ufacık bir gaz sancısı olsa hemen kendimi suçluyorum.(kesin yediğimden oldu, kesin üşüttüm gibi) sürekli olarak bebeğimi kaybetme ya da zarar gormesi korkusu yaşıyorum. bu psikolojimin bebegime de zarar verecegini biliyorum ve kurtulmak istiyorum. Ne tavsiye edersiniz