Kardes tartismasi

Merhaba hocam. Ben ablamla surekli olarak catisiyorum. En ufak şeyleri sorun haline getiriyor. hemen bana sesini yükseltiyor. Azarlar gibi konuşuyor ben konusmak istedigimde sus diyerek beni susturmaya calisiyor ve sürekli olarak beni sucluyor. Ben kendimi savundukca o beni sürekli olarak sorun çıkaran, problemli olan her zaman benmisim gibi gosteriyor ve oyle davraniyor. Hata yaptigim zamanlar da oluyor her insan gibi. Yine beni sucluyor böyle durumlarda da.senin yüzünden böyle oldu diyor. Her zaman ben haksız misim gibi davraniyor. Sonra da istersen konusmayalim sana da birsey soyleyemeyeceksem. Kardesimsin diyor. Sonra da hicbirsey yokmuş gibi gönlümü almaya calisiyor. Bir sorun varsa benimle ilgili güzel bir üslupla konuşmasını isterim. O zaman ben de sakince düşünüyor ve hatam varsa kabul ediyorum konuşuyorum bir sorun kalmiyor. Ama o sürekli bagiriyor. Sakın konuşmuyor benimle. O yüzden de catisiyoruz. Ben ablamin hatalarını da görüyorum ama dillendirmiyorum. Sen şöyle yaptın böyle yaptin diye. Beni kendinden uzaklastiriyor yavaş yavaş böyle beni her zaman sucladikca. Annem biz tartismayalimda, ikimizin arasindaki tartismalar son bulsun diye ablandir ne var sana kızmışsa biraz alttan al diyor.Bu olaya sinirlenmiş ,falanca kişiye kizmis deyip onu savunuyor genelde. Annemi anlayabiliyorum bir noktada ama bu ablamin birseylere birilerine kızıp hırsini ve hincini surekli olarak benden çıkarmasını haklı gostermez. Kısacası durum bu şekilde. Ne yapmam gerekiyor. Günlük tartışmalar beni derinden etkiliyor. Üzülüyorum Ağlıyorum ve uyuyorum çoğunlukla. Genelde sakin bir insanim lakin Sinirli bir yapıya sahibim ve öfkemi de kontrol etmekte zorlanan biriyim.o yuzden bu durumlarda sakin kalabilmek icin susuyorum. Ve yalniz kalabilecegim bir yere geciyorum. Bu tür tartışmalar olduğu zaman nasil bir yol izlemeliyim. Şimdiden çok teşekkür ederim.