kolay gelsin doktor hanım; ben *** *** ** tarihinde annemi hastalığı sebebi ile kaybettim ve ozaman 4 aylık hamileydim bu olay beni inanılmaz derecede üzdü hamileliğmde sorun yaşamasamda doğumdan snra annemin ölümünü hiç kabul edemedim çünkü bebeğe annem bakcak ben çalışacaktım bu gune kadar anne kız okul ve işim sebebi ile fazla vakit gecirememiştik ama doğmdan önce snra anne kız hep vakit gecirmnin planlarını yapıyorduk ama annem ölünce hr şey değişti yanımda eşimden başka kimse yoktu bebeğimi 40 da dahil olmk üzere hep tek başma baktım kimse yardıma gelmedi cok zorlndım eşm elindn geldiğince bana destek olsada ben bu acı ile hep içim yandı her zorlandığımda bebeğe her yetişemediğimde anneme sitem ettim şimdi bebeğim 15 aylık ben çalışmıyorum ama giderek bunaldım eşime bazen cok kötü davranıyorum bunu bile bile yağpıyorum sanki kendi bunalım lı halimin cezasını eşime çektittiriyorum sanki bazen cocuğumada cok kötü davranıyorum ama annem en çokta ona üzülüyorum, sizce neyapmalıyım?
Günaydın Didem hanım, yaşadıklarınız kolay değil, sizi anlıyorum. Başetmekte zorlandığınız ortada. Duygularınızı aktaracak yer de bulamamış olmak da sizi ayrıca üzmüş.. Neden kendizi için bir şey yapmıyorsunuz. Knedinizin bu durumdan çıkması için destek almıyorsunuz.. içinizdeki duygularınızı , annenize hissetmiş olduklarınızı, kızınıza karşı duygularınızı birbirine karıştırmış olabirmisiniz acaba? size önerim bir psikolgdan destek almnız. YÜZYÜZE GÖRÜŞMENİZ.. Bu konuda benimle irtibata geçmek isterseniz iletişim bilgim: *** *** ** 08 Görüşmek üzere..