içimdeki konuşmalar

hocam,içimden kendimle konuşuyorum ama başkasıyla konuşur gibi.Kendime içimden 'canım benim sakın yapmayasın''gözüm,olacak iş mi?' 'bak beni üzüyorsun' 'bacım sen onları düşünme hele' deyip duruyorum.farketmeden dudağım kıpırdıyor.çok dalgınım.,içimden mantığıma ters düşen şeyler yapmak geçiyor.bu konuşmaları o zaman genellikle yapıyorum veya başka nedenler...Ama ben o mantığıma ters düşen şeyleri Allah a yapmamak için çok dua etsem de hiç anlayamacağım şekilde kalkıp yapıyorum.kaç kere başımı derde soktum.Bunların açıklaması nedir hocam?En önemlisi insan kendisiyle böyle konuşur mu.Bu sorunun cevabı bende yok..manik depressif dendi.Saygılar....