depresyon mu

size en samimi sekilde çaresiz annesiz bir kız olarak yazıyorum. Annemi 3 ay önce kaybettim ama bu durumu kendimi telkinle atlattım iyiyim sanıyordum iş ev yeni sözlendim. ara ara ağlıyordum ama oda geçti iyiyim diye düşünüyordum ramazan gelene dek. biz babamla yaşıyoruz ramazanin ilk günü babama yemek hazırladım bedenim isteksizce beni yatırdı. yattığım yerden ağladım ölüm korkusu sardı ve yalnızdım kimsem yoktu babamda. sonraki gün etrafi yabancilamaya başladım insanlar etraf bana yabancı sözlüm dahi yabancı gelmeye başladı delirecek gibiydim. Atın beni yakın beni öldürün yaşamak istemiyorum dedim. 58 kilodan 51 bir haftada iniş yaptim corbadan bir kaşık alınca öğürtü geliyordu bununla birlikte anaroksia korkusu sardı dunyada ki renklerim gitti nişanım var isteksizim kaçamak. abim ben varım arkanda dedi iki gündür gülebiliyorum ama dalga dalga geliyor. benimki ağır bir depresyon mu gecer mi evre evre mi nolur bana yardımcı olun ?