Geçen yıl İstanbul'a öğretmen olarak atandım.Ailemden ilk defa uzaklaşmanın verdiği psikolojiyle bir depresyon yaşadım.Ev arkadaşımla anlaşamadık.Evden ayrıldıktan sonra bana facebook aracılığıyla içerisinde hakaret içeren mesajlar gönderdi.'Seninle aynı evde kalmaktan korkuyordum, ruh sağlığın yerinde değil.Bıçağı alıp beni öldürmenden şüphe ediyordum gibi ifadeler kullamıştı'Oysaki ben çok sosyalim, çok insan canlısıyım, doktora öğrencisiyim, hep kendini geliştiren, okuyan, insanlarla olmaktan mutluluk duyan biriyim.İlk defa ailemden ayrıldığım için bir tökezleme geçirdiğimden bu insan bana bu şekilde bir tavır sergiledi.O gün bu duruma çok üzüldüm.Ve bu durumu sürekli sorgulamaya başladım. Eşeğin aklına karpuz kabuğunu sokmak derler ya aynen benim durumum öyle.O günden beri birine zarar verir miyim diye düşünüyorum..Biriyle aynı evde kalamıyorum. Eğer birden fazla kişi evde varsa rahatım ama evde iki kişiysek kaygılanıyorum.Ya anlık olarak aklımı kaybedersem? Bu kişiye zarar veririsem.Bu durumu düşünmemeye çalışıyorum.Zihinsel olark engellemeye çalışıyorum ama maalesef öyle bir takıntı edindiki ben de bu durumdan bedenim bile etkilenmeye başladı.Oysaki ben hayatım boyunca bir karınca bile incitmemiş bir insanım.Kendi benliğimle ilgili sorgulamalrım oluştu..Bu konuda ne yapabilirim? Ne öneririsiniz, bu durumumu sadece içimde yaşıyoprum.Hiç kimseye anlatmadım.Halen daha çevremdeki insanlar beni çok mutlu, çok eğlenceli hayat dolu görüyor ama ben içimde suçlu bir insanı barındırıyormuşum gibi hissediyorum...
Merhaba, eski ev arkadaşınızın sözleri içinizdeki bazı kaygıları harekete geçirmiş gibi görünüyor. Sorun sizin birine zarar verme olasılığınız değil, kaygıya dönüşen bu takıntılı düşünce ve oluşturduğu suçluluk duyguları. Bu durumla ilgili yardım almak için psikiyatriste başvurabilirsiniz. Bu durumun sizin için anlamını araştırmak gerekir.