aşırı gereksiz kaygı

Değerli hocam İbrahim Bey.Sorunum için nette araştırma yaparken sizi bulduğuma nasıl sevindim bilemezsiniz.Eşimin durumunu gördükçe ah keşke İbrahim Bey bunları bilse ve bize yardım etse dedim hep.Sizi doktorum programından tanıyorum çünkü.Biz birbirini çok seven ve iki çocuğu olan mutlu bir aileyiz.En azından ben ve çocuklarım.Eşim bize aşırı düşkün.Ver devamlı korumacı tavrı ile hayatımızı zorlaştırıyor.şuan 7 yaşında olan kızımızın bebeklik döneminde yaşadığımız ve sonradan geçen aşırı kaygı halini şimdi 14 aylık olan oğlumuzla tekrar yaşamaya başladı.Dışarı çıkarız 'hava soğuk üşüdü,arabanın içi sıcak terledi, hasta olacak' der.Evde otururuz 'havasız kaldı çocuklar,of yaz gelmedi bir türlü'. Misafir gelir hasta iseler çocukları evden kaçırır, biz misafir oluruz çocuklar heba oluyor diye istemez.Hiç bir yerde huzuru yok.Hiç birşeyden zevk almıyor ve aldırtmıyor.Yaptıklarının, asık suratının farkında oluyor, kendini engellemeye çalışıyor bu defada kendini kastığı için sıkıntıdan şişiyor.Bende artık o mutsuz olucak, sinirlenecek, endişelenecek diye herşey yolunda, sorun yok, çocuklar iyi terapisi yapmaktan yoruldum.Kayınpederimde aynen öyleymiş ve eşim kendisine çok benziyor.Babası gibi olmak istemediğini, çok yorulduğunu ve böyle giderse çabuk öleceğini söylüyor.Engellemek istiyor, hemde çok ama elinde değil.Hayatta herşeye sahip olduğunu bizi çok sevdiğini söylüyor ki buna eminim.Bunları kaybetmekten ölesiye korkuyor.İnanın ilgisiz bir baba olmasını o kadar isterdimki.Tek o mutlu olsun diye.Biz napıcaz hocam.Eşim, çocuklarımızın en güzel ve birdaha geri gelmeyecek yıllarını kaçırıyor.keyfini çıkarmak yerine endişelenerek heba ediyor.Hem o huzursuz oluyor hem bizi ediyor.Çok üzülüyorum.Bize yardım eder misiniz?