öncelikle merhaba. 18 yaşımda bana anksiyete teşhisi konuldu. 1 sene kadar tedavi gördüm geçti ama 2 sene sonra yaklaşık 1ay önce tekrar başladı. ateistim normalde ama özgür irade meselesi iyice kafamı karıştırdı. hayatımın kontrolünün bir başkasının elinde olabileceği olasılığı beni bunaltıyor. sormak istediğim soru ise şu hiçbir anksiyete hastasının gerçekleşmesini istemediği şeye boyun eğdiğini deneyimlediniz mi? yani tanrının varlığı konusunu araştıran bir ateist sonradan bir dindar, bir dindar da sonradan ateist oldu mu ? bana bu saçma geliyor gibi çünkü eğer zaten diğer düşünceyi kafamıza takmadan kabul edebilseydik anksiyeteyi yenmiş olurduk. diğer sorum da kesin bir çözümü var mı bu hastalığın? yani anksiyetesinden komple kurtulmuş bir hastanız oldu mu? cevabınızı bekliyorum.
Merhaba, öncelikle geçmiş olsun demek istiyorum. Anlaşılan Sizin düşünceleriniz baya bi karışmış. İlk önce şunu söylemek istiyorum; anksiyete (kaygı) bozukluğu ile dindar veya ateist olup olmama arasında bir ilişki yok. Kaygı bozukluğunun uygun bir tedavi ile (ilaç ve/veya Psikoterapi) tedavisi mümkündür. Burada önemli olan kaygıya neden olan düşünceleri ortaya çıkarılması ve ona göre psikoterapi yapılmasıdır. Saygılarımla.
sanırım anlatamadım derdimi tam olarak. ben ateistim ama anksiyetem sebebiyle pek çok şeyi sorguluyorum. evrenin oluşumu, özgür irade meselesi vs. şeklinde internetten kitaplardan arayış içindeyim. bu arayışın sonunda bir ateist olarak dine dönmem mümkün müdür, dindar olabilir miyim bunu merak ettim. normalde anksiyetesi olan biri sahip olduğu düşünceyi korumak için araştırır eder, kendini tatmin etmeye çalışır. bu arayışın sonu beni ideolojimden vazgeçirtebilir mi?
Merhaba Can bey, Siz istemedikten sonra sizi kimse ideolojinizden veya inancınızdan vazgeçiremez. Ama siz mevcut durumunuzdan veya dünya görüşünüzden memnun değilseniz ve değişmek istiyorsanız tabiki değişim mümkündür. Burda sorulması gereken soru bence sizin içinizdeki bu kaygının kaynağı ve nedeni nedir? sorusudur. Saygılarımla.
psikolojisi yerinde insanlar mantıksal çıkarımlarla yanlış buldukları bir düşünceden vazgeçebilirler. okuyup araştırırken de öğrenmek için araştırırlar. benim durumum ise tam tersi anksiyetem sebebiyle sahip olduğum düşünceyi korumak için, sağlamlaştırmak için çaba gösteriyorum. en büyük korkum bu araştırmalarımın nihayetinde beni dine çekmesi. ben istemedikten sonra kimsenin beni vazgeçiremeyeceğini söylemişsiniz ama benimki bir süre sonra istemeye başlarım korkusu. buna rağmen araştırmaktan vazgeçemiyorum.. biliyorum kelimeleri çok iyi seçemiyorum ama kafama taktığım bu tam olarak. belki de gerçekten dine sarmayacağımdan şüphem olmasa araştırmayı keseceğim ve bunaltının geçmesini bekleyeceğim. sonrası zaten yoluna girecek. biliyorum sizi de yordum ama durum bu :)
Merhaba, "anksiyetem sebebiyle sahip olduğum düşünceyi korumak için, sağlamlaştırmak için çaba gösteriyorum." demişsin. Neden bu kadar çok sahip olduğun düşünceni korumak ve sağlamlaştırmak için çaba gösterme ihtiyacı duyuyorsun? Bu sahip olduğun düşüncede bazı değişiklikler olması seni neden bu kadar çok korkutuyor? Sanırım senin aradığın cevap bu sorularda saklı. Sana önerim bir Psikoterapiste gidip bu kaygıların için Psikoterapi desteği alman. Saygılarımla.