anksiyete baglı yaşamak

Ergenlik döneminden hep duygularımı aşırı yoğun yasayan ve duygusal anlamda kendimi de karşımdaki ilişkilerim olduğu kisiyide yoran bir insanım.birlikte olduğum kişinin gecmisini takilip yaptığının yanlış olduğunu sürekli yüzüne vurup nedenini bilmediğim bir şekilde üzülmesini ve bundan pişmanlık duyması için herşeyi söylüyorum ve bunu kontrol edemiyorum. Karşımdaki ağladığında da pişman oluyorum ama ayrıca bi şekilde de rahatlıyorum. Bu durumu aşamıyorum ve beni çok üzüyor. Dinlenmedigim umursanmadigimi hissettigimde deliye dönüyorum. Herşey bende ya anında olmalı yada hiç olmamalı.zamana birakamiyorum. Sanki izin verirsem buna aldadilacak misim gibi oluyor. Ayrıca bu durumun karşımdakini bana karşı sogutacagini görüyorum. Soğukluk gördüğüm de daha da deliye dönüp yine yanlışa dusuyorum .suan yaklaşık 30 'li yaşlardayım. Önceden çok fazla böyle degildim. Şimdi çok artmaya başladı lütfen bu konuda değerli yorumlarınizi bekliyorum.