2 yaş kreş

kızım 25 aylık.ailem başka şehirde oturuyor ben onu parka ya da başka sosyal ortama istediğim kadar sokayım bir yerden sonra hep benimle kalıyor ve sosyalleşmesi zorlaşıyor diye kreş dedim.durumumuzu anlattım.ve eğitimci oldukları için onlara ayak uydurmaya karar verdim.yavaş yavaş olmaz dediler 2.günü sabah servisle alıp götürdüler ağlaması normal tabii 3 gün hiç durmadı orada ağladı yarım gündü ben bazen erken alıyordum birşey yemiyormuş iyi de konuşur sürekli anneme götürün diyormuş genelde de ağlıyormuş geçer dediler önce öğretmenlerden birine sonrada arkadaşlarına katılacak dediler.hiçbir duygusallık yapmadan ısrarla devam ettim.çocuk arkadaşlarına asla katılmamış bazen öğretmenlerle bireysel oynamış genelde de anneme götürün demiş.onlarda olmayacağını anlayınca tabiki çocuğu aldım.ama çocukta annem geldi anne beni okula götürme babasıyla oynarken bile benim annem var ama diye ağlayan bir çocuk haline geldi.zaten yapış yapıştık iyice arttı.kreşte arkadaşlarına katılmıyor falan denilince eskiden beri sürekli istediğim kadar sosyalleştirmeye çalışsamda benimle oynamasıyla ilgili bir sıkıntı mı yaşadı sizce kreşte yoksa yaşımı erkendi ki o yaşta çocuk çok fazla aslında kreşte.ben elimden geldiği kadar aktivite yaptırıyorum evde benim amacım sosyalleşmesiydi.kreşin tutumu birden bire benden kesmelerimi sıkıntı oldu yoksa çocuk asla arkadaşlarına katılamayacak bir sorun mu var dünyasında.yaşıtları ile gerçektende pek oynamaktan hoşlanmıyor