Embriyonun rahime yerleşirken karşılaşabildiği istila edici hücrelere trofoblastik hücreler denir. Olması gerektiği gibi tam anlamıyla işlediklerinde bu hücreler, bazı moleküllerin üretilmesini ve embriyo için immün tolerans sürecinin başlatılarak devam ettirilmesini sağlayacak bazı reaksiyonlara yol açarlar. İmmün tolerans, işin içinde bulunan hücrelerin çeşitliliğine göre farklı yollarla embryoya saldıran hücrelerin etkisiz hale getirilmesi ile başlar. Rahim duvarının hafif inflamasyonu gibi bu süreçte ortaya çıkan etkilerin bir kısmı, aynı zamanda embriyonun implantasyonuna yardımcı olur. Hücrelerde ve dokularda anormal değişiklikler ortaya çıktığında veya tümüyle şekillenemediklerinde şüreç başarısız olur ve annenin bağışıklık sistemi embriyoya doğrudan saldırarak düşüğe yol açabilir.
Embriyoda reseptörü (bazı uyarılara cevap veren hücrenin yüzeyinin bir bölümü) olan ve viral ve bakteriyel enfeksiyonların varlığında inflamasyonu aktive eden ve inflamasyona sebep olan embryoya saldıran başlayan bir çeşit hücre de bulunmaktadır. Bu fonksiyon, aynı zamanda annenin rahim duvarındaki implantasyona annenin rahim duvarını istila eden damarları oluşturarak yardım ederler (inflamasyonun az olması iyidir, ama çok olması zararlıdır), fakat bu reseptörlerin de farklı ana işlevleri bulunmaktadır. Bu işlevler, aktive olmuş fetal hücreler tarafından tanıtılmadığı müddetçe bağışıklık sistemine her türlü rahim enfeksiyonlarına karşı saldırışa geçmesini emreden ve düşükle sonuçlanan ve embriyonun kendisini de enfeksiyondan korumasını emreden fonksiyonlardır. Bu reseptörlerin düzgün şekillenmemesi durumunda (polimorfizm), embriyo enfeksiyonlara açık hale gelir ve ardından bağışıklık sisteminin veya virüs ve bakterilerin saldırıları sonucu yok edilmesi meydana gelir.
