Ramazan ayı 15-16 saatlik açlığın olduğu, nefsin ve sabrın sınandığı vücudu dinlendiren nefis bir ay. Ancak 5000 kalori alıp 3 litre su içerek ibadet etmenin çok doğru olmadığını düşünenlerdenim.
12 ay içinde en çok ekmek ve yemek israfının olduğu ay aynı zamanda. İbadeti kendimize göre hatta kapitalist sisteme göre şekillendirdik diyebiliriz.
Az yemek hem midemizi hem de ruhumuzu daha uzun süre tok tutacak.
Sağlıklı beslenme ve sağlıklı yaşam aslında tamamen bir iyilik halinde olmaktır. Değişen ve gelişen dünyaya maalesef ki şeker pancarından elde edilen şeker bizlere yetmemeye başladı ve büyük devletler glukoz ve fruktoz şurubu üretmeye başladılar, işin kötü yanı hem sentetik hem de daha ucuz!
Tükettiğimiz her besinin içine giren bu doğal olmayan şekerler bizi bağımlı hale getirdi ve bir kez tüketince devamlı tüketme ihtiyacı duymaya başladık.
Ramazan ayında neler oluyor peki?
Fırınından, marketine, bakkalından, ev hanımına herkes özellikle şerbetli tatlıları (yağda kızarmış) sokak ortasında satmaya başladı. Toz, toprak ve hava kirliliği ile kızaran ve şerbetlenen hamur tatlıları aklımızı başımızdan almaya yetti. Sindirim sorunları ile acile başvuranların sayısı arttı, gereksiz şeker yüklemesi yapıldı. Nefsimiz ile oynandı.
Nasıl başa çıkacağız?
Evde sütlü tatlı veya meyve alternatiflerini kullanacağız. Sokaktan, açıkta satılan tatlılardan almayacağız.
Geleneksel sütlü tatlılarımızı, sütlaç, muhallebi, kazandibi, tavuk göğsünü şerbetli tatlılara tercih edeceğiz; hem süt içerdikleri için kalsiyum alacağız hem de evdeki şekerden kullanıp fruktoz şurubu içermeyen tatlı tüketmiş olacağız.
Sağlığınız için masum ev tatlılarını tüketin J
Hayırlı ramazanlar…
