PARMAK EMMEK SORUN BELİRTİSİ Mİ?
Çocukların 1 yaşına kadar parmak emmesi normaldir. Parmak emme 1,5 yaşına doğru sık görülebilir. Bebeğin parmak emmesi mutlaka onun aç olduğu anlamına gelmez hatta %50- %87’lere varan yüksek oranda beslenmeye bağlı değildir. 9 aydan itibaren uykuyla parmak emme arasında yakın bir ilişkinin olduğu, uykusu gelen bebeğin parmağını ağzına götürdüğü görülür. RİTVEL adı verilen bu alışkanlık aylarca sürebilir. Bebekler diş çıkarma dönemlerinde damağın kaşınmasından dolayı parmak emmeye başlayabilirler. 18 ayda sıklaşan parmak emmenin 3- 4 yaşında kaybolması beklenir. Yapılan çalıkşmalarda, en geç 3-4 yaşlarında sona erdiğinde parmak emmenin zararının olmadığı ancak devam etmesi halinde dişlerde deformasyona neden olabileceği kanıtlanmıştır. Bu davranış genellikle çocuklar uykuya dalarken, açken, yalnız kalınca, korkunca ortaya çıkmaktadır. Ancak bu yaş aralığından sonra çocuk parmak emmeye devam ediyorsa ya da sonradan alışkanlık haline getirdiyse altında psikolojik nedenler aranmalıdır.
Emme isteği yeterince doyurulamayan bir çocukta başlangıçta görülen parmak emme alışkanlığına zamanla başka hareketlerde eşlik edebilir; Kulak çekmek, saç kıvırmak ve çekmek, pike, battaniye emmek, çeneyi ve gözü ovmak, el ve kol emmek gibi. Bazen de eşlik eden hareketler parmak emme kesildikten sonra sürebilir ( örneğin dilini emmek ). Annesini düzenli ve yeterince emen bebeklerin diğer yaşıtlarına göre daha az parmak emdikleri söylenebilir. Çocuk 4-5 yaşlarına geldiğinde parmağını emmeye devam ediyorsa kendisine telkinlerde bulunmak faydalı olabilir. Çocuklar bu yaşlarda genellikle ebeveynlerini, çevresindeki yetişkinleri taklit etmeye özenir. Çoğu zaman onlar gibi davranır.
Ebeveynlerin, kendilerinin parmak emmediklerini, çünkü bu durumun pek hoş olmadığını, çevresi tarafından hoş karşılanmayacağını söylemeleri çoğu zaman etkili olabilir. Bu davranış kesinlikle baskıyla önlenmeye çalışılmamalıdır. Baskı yapıldığında, tik, tırnak yeme, alt ıslatma gibi durumlar ortaya çıkabilmektedir. Eğer parmak emme davranışı uzun sürdüyse ve buna ek belirtiler de eşlik ediyorsa çocuk psikiyatristinden yardım alınmalıdır.
