Kekemelik nedir?

Kekemelik bir akıcılık bozukluğudur. Bu konuşma bozukluğunda bireyde kısmi sözcük tekrarları, işitilebilir ses uzatmaları ve bloklarla kişinin konuşmasındaki akıcılığın belirli sıklıkta ya da sürede sekteye uğraması, akıcılığın bozulmasıdır (Guitar, 2006; ASHA, 1999). 

Kekemeliği olan kişide kekemelik davranışları dışında bazı davranışlar da görülebilmektedir. Bu davranışlar ikincil davranışlardır. Kişinin takılmalarıyla birlikte ortaya çıkan ve sıklıkla kişinin konuşmayı kolaylaştırmak ve Ukekemelikten kaçınmak için geliştirdikleri davranışlardır. Ancak asıl önemli olan kekemeliğin temel davranışlarıdır. Bunlar bireyin istemsiz olarak gerçekleştirdiği uzatmalar, hece tekrarları ve bloklardır (Guitar, 2006). 

Kekemelik özellikle okul öncesi dönemde yaygın olarak görülen bir bozukluktur. Yaygınlıklarına bakıldığında okul öncesi dönemde %5, sonrasında ise %1 oranları geçerli kabul edilmektedir. Kekemeliği olan çocukların %75-80’i kendiliğinden iyileşmektedir, buna spontan iyileşme de denilmektedir. Bu iyileşme gelişimsel kekemeliği olan çocuklarda, gelişim sürecindeki değişiklere bağlı olarak ortaya çıkan kekemeliklerin süreç içinde ortadan kaybolması şeklinde ortaya çıkmaktadır. 

Kekemelik ve kekemelikle birlikte edinilen negatif tecrübeler kişinin hayatında önemli rol oynamaktadır. Çoğu bozuklukta olduğu gibi kekemelikte de erken müdahale oldukça önemlidir. Bu sayede bireyin bu durumdan mümkün olduğunca az etkilenmesi sağlanabilir. Kekemeliği olan çocuklardan hangilerinde spontan iyileşme olacağını önceden kestirmek mümkün değildir. Bu nedenle kekemeliği olduğundan şüphelenilen çocukların bir dil ve konuşma terapisti tarafından değerlendirilmesi önemlidir. Uzmanın görüşüne göre çocuk takip edilebilir, aile bilgilendirilir ve gerekirse terapilere başlanır.

Guitar, B. (2006). Stuttering: An integrated approach to its nature and treatment, Philadelphia, PA: Lippincott Williams & Wilkins.