Dermatitis herpetiformis hastalığı ilk defa 1884 yılında Amerikalı bir dermatolog olan Louis Duhring tarafından tanımlanmıştır. Bu yüzden hastalık ‘Duhring hastalığı’ olarak da bilinmektedir. Dermatitis herpetiformis buğday başta olmak üzere, çavdar, arpa, yulaf gibi tahıllarda bulunan gluten adlı bir protein türüne karşı duyarlılığın görüldüğü, deride su toplayan kabarcıklar ve kırmızı kabarıklıklarla seyreden şiddetli kaşıntılı bir otoimmün deri hastalığıdır.
Hastaların çoğunda ailede dermatitis herpetiformis hastalığı veya çölyak hastalığı görülebilmekle beraber genetik bir özelliği yoktur. Dermatitis herpetiformis hastalığı bulaşıcı bir hastalık değildir. Dermatitis herpetiformis hastasının yaralarına temasla, kanla veya diğer yollarla bir başka kişiye bulaşması söz konusu değildir.
Gluten proteini içeren besinlerin alımı ile belirtilerin (özellikle kaşıntının) ortaya çıkması veya şiddetlenmesi hastalığın temel özelliğidir. Bu yüzden bu hastaların beslenmesi tıpkı çölyak hastaları gibi glutensiz olmalıdır. Dermatitis herpetiformis yaşam boyu devam eden bir hastalıktır. Hastalık glutensiz beslenme programına çok iyi cevap vermektedir. Ancak gluten alımı ile şikayetler tekrarlanır. Glutensiz diyetin ömür boyu yapılması gerekmektedir. Küçük miktarlarının alınması bile hastalığın yinelemesine yol açar.
Dermatitis herpetiformis hastalarında otoimmün tiroid hastalıkları, insüline bağımlı diyabet, vitiligo, alopesi areata, pernisyöz anemi, lupus eritematozus, sjögren sendromu gibi otoimmün hastalıkların eşlik etme sıklığı artmıştır.
TEDAVİ
Günümüzde temel tedavi yöntemi beslenme programından gluteni tamamen çıkarılmasıdır. Buğday, arpa, çavdar, yulaf gibi tahıllar yerine nohut, mercimek, patates, karabuğday gibi besinler kullanılabilir. Beslenme programı kişinin medikal durumuna göre oluşturulmalıdır ve bir uzman tarafından sürekli takipte olunmalıdır.
PROGNOZ
Hastanın beslenme programı katı glutensiz şekilde devam ettiği sürece hastalık kontrol altına alınmış olur.
